Μια πολυκατοικία πετάει, χωρίς φτερά. Απλώς είναι στον αέρα.
Δεν είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι απέναντι. Εγώ το
κοιτάω. Περίεργο. Δεν φοβάμαι. Δεν φοβάμαι τη σκιά του,
φοβάμαι μόνο για τα ρούχα που βλέπω απλωμένα. Μην πέσουν,
από τόσο ύψος δεν θα τα καταφέρουν. Ένα πρωί μπήκα στο τρένο
για να πάω στο τρένο, για να πάω κάπου - δε θυμάμαι που- δεν
έχει και σημασία. Με προσπέρασε ένας παππούς που κρατούσε
στο χέρι του ένα θαύμα. Όχι, ένα παιδάκι. Το είχε πάει βόλτα να
μετρήσουν πόσες φορές περνάει η ζωή και φεύγει, πόσοι
άνθρωποι δεν κοιμούνται τα βράδια, μα ξυπνούν το πρωί μ’ ένα
γκρι περιστέρι στο στήθος τους. Όχι εγώ. Οι άλλοι. Οι άλλοι μ’
ένα γκρι περιστέρι. Εγώ είμαι.
Δεν είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι απέναντι. Εγώ το
κοιτάω. Περίεργο. Δεν φοβάμαι. Δεν φοβάμαι τη σκιά του,
φοβάμαι μόνο για τα ρούχα που βλέπω απλωμένα. Μην πέσουν,
από τόσο ύψος δεν θα τα καταφέρουν. Ένα πρωί μπήκα στο τρένο
για να πάω στο τρένο, για να πάω κάπου - δε θυμάμαι που- δεν
έχει και σημασία. Με προσπέρασε ένας παππούς που κρατούσε
στο χέρι του ένα θαύμα. Όχι, ένα παιδάκι. Το είχε πάει βόλτα να
μετρήσουν πόσες φορές περνάει η ζωή και φεύγει, πόσοι
άνθρωποι δεν κοιμούνται τα βράδια, μα ξυπνούν το πρωί μ’ ένα
γκρι περιστέρι στο στήθος τους. Όχι εγώ. Οι άλλοι. Οι άλλοι μ’
ένα γκρι περιστέρι. Εγώ είμαι.
~
Η Ειρήνη Μαργαρίτη γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στην Αντίκυρα Βοιωτίας. Σπούδασε θέατρο και συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με την Αγγελική Στελλάτου, τον Γιώργο Παλούμπη, κ.ά. Έχει σκηνοθετήσει τα θεατρικά "Unemployed" (από τις "10 Μητροπολιτικές Ιστορίες") και "Blackout" ("Μια μικρή διαμαρτυρία"). Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό "Εμβόλιμον" και στις "Μητροπολιτικές Ιστορίες" - περιοδική έκδοση του "Metropolis". Το 2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μελάνι η πρώτη της ποιητική συλλογή, Φλαμίνγκο, με την οποία απέσπασε το βραβείο «Γιάννης Βαρβέρης» της Εταιρείας Συγγραφέων για πρωτοεμφανιζόμενους ποιητές. Τίτλοι βιβλίων: Φλαμίνγκο (Μελάνι, 2014). Επιλεγμένα είδη Διηγήματα (Μελάνι, 2017). Φλου (Σαιξπηρικόν, 2019)