Πωλ Βερλαίν (Paul Verlaine), «Ήρθα το δύστυχο ορφανό»

Ήρθα το δύστυχο ορφανό προς τους ανθρώπους,
τα μάτια μου τα ήμερα μόνο είχα πλούτο εγώ,
προς τους ανθρώπους ήρθα, στου μεγάλους τόπους•
οι άνθρωποι δε με ηύραν πονηρό.

Μεσ’ στα είκοσί μου χρόνια μια λαχτάρα νέα,
τ’όνομά της είταν αγάπη, οϊμέ!
κάθε γυναίκα μ’έκαμε να τήνε βρίσκω ωραία,
καμιά γυναίκα δε με βρήκεν όμορφον εμέ!

Χωρίς πατρίδα, χωρίς να’χω βασιλιά,
κι ακόμα δίχως να είμαι παλληκάρι,
πήγα στον πόλεμο για να πεθάνω• αλλά
κι ο θάνατος δε μούκαμε τη χάρη.

Αργά πολύ γεννήθηκα ή πολύ νωρίς;
τί θέλω εδώ που μένω;
Αχ! εσείς όλοι, ο πόνος μου βαθύς•
παρακαλέστε το Θεό για το δυστυχισμένο.

~

Μετάφραση: Κ. Παλαμάς

πηγή