Τζον Άσμπερυ (John Lawrence Ashbery), «Ανοιξιάτικες κραυγές»

Οι  χειρότεροι  φόβοι  μας  πραγματοποιήθηκαν.
Ύστερα  μια  σειρά  από  επιτυχίες, ή  αποτυχίες, ακολουθεί.
Εκείνη  μας  θερμοπαρακαλεί  να  μείνουμε: ″Μείνετε,
Μόνο  για  ένα  λεπτό, δεν  μπορείτε;″

Είμαστε  εκδιωγμένοι  μέσα  στη  σκόνη  των  αποφάσεών  μας.
Γνωρίζοντας  πως  θα  ήταν  έτσι  δεν  έχει
Κάνει  τίποτα  απ’ αυτό  ευκολότερο  να  καταλάβουμε, ή  να  υποφέρουμε.
Ο  Μάιος  λυσσομανά. Οι  ανακεφαλαιώσεις  του

Εξαντλούν  το  έδαφος. Κατά  μήκος  του  βάλτου  κάποιο  πουλί
Χάνει  τον  στόχο  του, πισωγυρίζει, σαστισμένο, βγάζοντας  οξείς  ήχους.
Ο  ισθμός  είναι  λευκόχρυσος. Άνθρωποι  επιστρέφουν
Στον  όρμο: Ενήλικοι  κολυμβητές, όλοι  τους.

~

    Από  τη  συλλογή
And  the  Stars  Were  Shining (1994)
Μετάφραση: Κώστας  Λιννός
πηγή