Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (Federico García Lorca), «Από έρωτα πεθαίνουν τα κλαριά»

 Η νύχτα στέκει μουσκεμένη
μέσα στου ποταμιού τις όχθες
και στα στήθια της Λολίτας
από έρωτα πεθαίνουν τα κλαριά

Γυμνή η νύχτα τραγουδάει
πάνω στου Μάρτη τα γιοφύρια
Λούζει η Λολίτα το κορμί της
με νάρδους και γλυφό νερό.
 
 Η νύχτα, από πιοτό και ασήμι
λάμπει ανάμεσ' απ' τις στέγες
Ασήμι από ρυάκια και καθρέφτες
απ' τ' άσπρα πόδια σου πιοτό

~

 απόδοση: Λευτέρης Παπαδόπουλος

πηγή