Τσάρλς Μπουκόβσκι (Charles Bukowski), «Ποιήματα που βρέθηκαν»

ξέρω πως δεν θα έπρεπε να γράφω
τόσο πολλά ποιήματα αλλά
με διασκεδάζει και το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ είναι πως
πληρώνομαι γι' αυτό.
ζω μόνος μου σε τούτο το μεγάλο
σπίτι με δυο γάτες (ήταν τρεις,
η μια πέθανε) εξάλλου,
ας είμαστε ρεαλιστές,
στην ηλικία μου μπορεί
κάλλιστα να πεθάνω

πάνω στο ξενύχτι

αφού θα έχω γράψει δέκα

έντεκα ποιήματα . κι εδώ

πέφτει το μεγάλο γέλιο: προτού

πέσω για ύπνο τακτοποιώ

τα καινούρια ποιήματα

στη γωνιά του γραφείου μου ούτως ώστε

όταν γίνει αβάσταχτη η βρώμα

κι αρχίσουν να παραπονιούνται

οι γείτονες ή όταν πάρει

τηλέφωνο η ερωμένη μου κι εγώ

δεν το σηκώσω μια, δεν το σηκώσω δυο, δεν το σηκώσω

τρεις...

να βρεθούν τα ποιήματα.

όχι πως ο θάνατος μου θα 'ναι τραγικός

ή ασήμαντος

(δεν θα βρίσκομαι καν

 εδώ)

αλλά τα ποιήματα

θα τους δείξουν

(σ' αυτούς τους γκρινιάρηδες

κακομοιριασμένους κριτικούς)

πως ήμουν καλός μέχρι τέλους

ή

ίσως

ακόμα

καλύτερος.

~

από τη συλλογή: να περιφέρεσαι στην τρέλα

εκδ.: ηλέκτρα

μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου

πηγή