Γιάννης Σκαρίμπας, «Το Μοντέλο»

Πού τήν είδα; Συλλογίζομαι άν στούς δρόμους
τήν αντίκρυσα ποτές μου ή στ' αστέρια,
τούς χυτούς της φέρνει η ιδέα μου τούς ώμους
δίχως χέρια!

Δίχως χέρια . . . Τό μάτι της γυαλένιο
άς μή μ' έβλεπε – μ' εθώρει κι ήταν τ' όντι
ρόδο ψεύτικο τό γέλιο της – κερένιο –
καί τό δόντι.

Τήν στοχάζομαι. Η φωνή της, λές, μού εμίλει

ριγηλή σάν μέσ' σέ όνειρο – και τ' όμμα

ήταν σφαίρα. Σπασμός τρίγωνος τά χείλη

καί τό στόμα.

Τ' ήταν; πνεύμα; Μήν φτιαγμένη ήταν, ωϊμένα,

ύποπτεύομαι – καί τρέμω νοερά μου –

απ' τό ίδιο ύλικό πούναι φχιαγμένα

τά όνειρά μου; . . .

Αχ πώς τρέμω! ο νούς μου πάει σ' ιδέες πλήθος,

σέ μπαμπάκια καί καρτόνια – ο νούς μου βάνει

γεμισμένο της μήν ήτανε τό στήθος

μέ ροκάνι!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ώ Κυρά μου – Άγγελε – Σύ – των μειρακίων

πόχεις τό γέλιο, ώ χαύνη κόρη των πνευμάτων,

σέ μια βιτρίνα σ' έχουν στήσει γυναικείων

φορεμάτων. . .

~

από τή συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ

πηγή

 

Ο Γιάννης Σκαρίμπας (Αγία Ευθυμία Φωκίδος, 1893 – Χαλκίδα, 1984) ήταν λογοτέχνης, κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος. Το έργο του, εντυπωσιακό σε έκταση και ποικιλία, σημαδεύτηκε από την έντονη αντιδικία του με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού. Εισήγαγε επίσης υπερρεαλιστικά στοιχεία στην ελληνική πεζογραφία. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας. Ο μπαρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας, όπως ήταν γνωστός στους φίλους του, έζησε όλη του τη ζωή στη Χαλκίδα και ταξίδεψε ελάχιστα. Κείμενά του υπάρχουν δημοσιευμένα και σε περιοδικά ενώ αρκετοί στίχοι του έχουν μελωποιηθεί. Τα πιο γνωστά μελοποιημένα ποιήματά του είναι  Σπασμένο καράβι, Ουλαλούμ και Εαυτούληδες. [Βιογραφία]