Κώστας Καρυωτάκης, «Διάκος»

Μέρα τοῦ Ἀπρίλη.
Πράσινο λάμπος,
γελοῦσε ὁ κάμπος
μὲ τὸ τριφύλλι.

Ὡς τὴν ἐφίλει
τὸ πρωινὸ θάμπος,
ἡ φύση σάμπως
γλυκὰ νὰ ὁμίλει.

Ἐκελαδούσαν
πουλιά, πετώντας
ὅλο πιὸ πάνω.

Τἄνθη εὐωδούσαν.
Κ’ εἶπε ἀπορώντας:
«Πῶς νὰ πεθάνω;»

~

 Ποιητική συλλογή: 'Ελεγεία και Σάτιρες' (1927)