Μπλεζ Σαντράρ (Blaise Cendrars), «Αντιθέσεις»

Τα παράθυρα της ποίησης μου είναι ορθάνοιχτα στα βουλεβάρτα
και τις βιτρίνες τους.
Λάμπουν
Του φωτός πολύτιμα πετράδια.
Άκου τα βιολιά της λιμουζίνας και τα ξυλόφωνα των λινοτυπικών.
Ο επιγραφοποιός σκουπίζεται με την πετσέτα του ουρανού.
Κάθε τι είναι χρώματος κηλίδες
Και τα καπέλα των γυναικών που περνούν είναι κομήτες στη φλόγα της εσπέρας
Ενότητα.
Δεν υπάρχει πια ενότητα.
Όλα τα ρολόγια δείχνουν τώρα μεσάνυχτα αφού τα γύρισαν πίσω δέκα λεπτά.
Δεν υπάρχει πια χρόνος.
Δεν υπάρχει πια χρήμα.
Στη βουλή σπαταλούν τα θαυμάσια στοιχεία των πρώτων υλών.
Στο μπαρ
Οι εργάτες με μπλε φόρμες εργασίας πίνουν κόκκινο κρασί
Κάθε Σάββατο το παιχνίδι με τα νούμερα
Παίζεις
Στοιχηματίζεις
Από καιρό σε καιρό περνάει ένας γκάνγκστερ με αυτοκίνητο
Ή ένα παιδί παίζει με την Αψίδα του Θριάμβου…
Συμβουλεύω τον κ. Χοίρο να στεγάσει τους αστέγους του στον πύργο του Άιφελ.
Σήμερα
Κάτω από νέα διοίκηση
Το Άγιο Πνεύμα πωλείται σε μικρές ποσότητες στα μικρομάγαζα.
Διαβάζω με αγαλλίαση τα ρολά των βαμβακερών υφασμάτων
Σειρές από κάλες κρίνα
Δεν είναι παρά οι ελαφρόπετρες της Σορβόννης που δεν άνθισαν ποτέ
Από την άλλη η επιγραφή του Σαμαριτέν οργώνει τον Σηκουάνα
Και στην πλευρά του Αγίου Σεβερίνου
ακούω
τα επίμονα καμπανάκια των τραμ.
Βρέχει ηλεκτρικούς λαμπτήρες
Μονρούζ Γκαρ ντε λε Μετρό Νορ-Συντ Σηκουάνας άνθρωποι στα λεωφορεία
Ένα τεράστιο φωτοστέφανο
Βάθος
στην οδό Μπουσύ διαλαλούν την L’ Intransigeant και την Paris-Sport
To αεροδρόμιο του ουρανού τώρα φλέγεται, ένας πίνακας του Τσιμαμπούε
Και μπροστά
Οι άνθρωποι είναι
Ψηλοί
Σκοτεινοί
Και καπνίζουν, φουγάρα εργοστασίων

~

μετάφραση : Ναυσικά Αθανασίου, Γιάννης Λειβαδάς