Αργύρης Μπαρής, «Η ροή δεν αναγνωρίζει πρόσωπα..»

Η ροή δεν αναγνωρίζει πρόσωπα
Ζητάει επίμονα ταυτότητα,
δαχτυλικά αποτυπώματα,
αδιαφορώντας για τις περιφορές εικόνων,
τις αναγνώσεις Προφητειών,
τις προσευχές και τα συναξάρια.
Η ροή, ποτάμι φορτισμένο,
δεν γαλβανίζει.
Κουβαλάει καινούρια
και δεν καρτερεί.
Ρέει.
Είμαι μαζί της.
Ο χρόνος σιωπηλός ανανεωτής
εγγυάται την αιωνιότητα
η ροή των ανανέωση.
πηγή

 

Ο Αργύρης Μπαρής γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής και εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος στη Θεσσαλονίκη όπου και ζούσε πάνω από 60 χρόνια. Στα χρόνια της κατοχής, παιδί ακόμα, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως σύνδεσμος και διακινητής διαφωτιστικού υλικού. Μετά την απελευθέρωση και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, αιχμαλωτίσθηκε, βασανίσθηκε και με το νόμο 509 καταδικάσθηκε σε θάνατο παμψηφεί. Στο Επταπύργιο, που φυλακίστηκε περιμένοντας την εκτέλεση γνώρισε τον Μανόλη Αναγνωστάκη. Τότε ήταν που ο Μπαρής άρχισε να γράφει τα πρώτα ποιήματα του. Το 1976 εξέδωσε τις «Μνήμες», το 1980 τις «Ρίζες», το 1985 το «Μπροστά στον καθρέπτη», το 2004 τις «Βεβαιότητες στους δρόμους» και το 2007 το «Οράματα στους Δρόμους». Πέθανε στις 9-1-2008.