Το ‘χεις νιώσει κι εσύ ότι κάποια στιγμή
Στο μέσο μιας χαράς βοερής,
Σε μια αίθουσα όλο ευθυμία, σε μια γιορτή,
Εσύ ξάφνου σιωπάς κι αποχωρείς;
Ύστερα ξαπλώνεις δίχως ύπνο πάνω η στρωσιά
Σαν κάποιον που ξαφνικά τον πόνεση η καρδιά
Σκορπίζουν σαν καπνός γέλια και διάθεση,
Κλαις, κλαις ασταμάτητα – Το ‘ χεις νιώσει κι εσύ;
Στο μέσο μιας χαράς βοερής,
Σε μια αίθουσα όλο ευθυμία, σε μια γιορτή,
Εσύ ξάφνου σιωπάς κι αποχωρείς;
Ύστερα ξαπλώνεις δίχως ύπνο πάνω η στρωσιά
Σαν κάποιον που ξαφνικά τον πόνεση η καρδιά
Σκορπίζουν σαν καπνός γέλια και διάθεση,
Κλαις, κλαις ασταμάτητα – Το ‘ χεις νιώσει κι εσύ;