Έλζε Λάσκερ-Σούλερ (Else Lasker-Schüler), «Σε ονειρεύομαι τόσο τρυφερά»

Πάντοτε φτάνουν το πρωί χρώματα οδυνηρά
Μοιάζουν με την ψυχή σου

Ω, φτάνει να σε σκεφτώ
Και ανθίζουνε παντού τόσο θλιμμένα μάτια
Παρόλο που σου μίλαγα για τα μεγάλα άστρα
Εσύ κοιτούσες προς τη γη

Νύχτες φυτρώνουν από το κεφάλι μου,
Δεν έχω διαμονή

Σε ονειρεύομαι τόσο τρυφερά

Λευκό κρέμεται ήδη από τα μάτια το μετάξι

Γιατί δεν άφησες για χάρη μου

Τη γή;

~

Μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου

πηγή 

𝓜𝓅𝒶𝓂𝓅𝒾𝓈 𝓚𝒾𝓇𝒾𝒶𝓀𝒾𝒹𝒾𝓈