Έντουαρντ Κάμινγκς (Edward Cummings), «33 ποιήματα» (επιλογή)

1
αν σ’ αρέσουν τα ποιήματά μου άφησέ τα
να περπατήσουν στο δειλινό, λίγο πίσω από σένα

τότε οι άνθρωποι θα πουν
«Σ’ αυτό τον δρόμο είδα μια πριγκίπισσα να διαβαίνει
καθώς πήγαινε να συναντήσει τον εραστή της (είχε
αρχίσει να βραδιάζει) με ψηλούς και ανίδεους υπηρέτες»
[1918-19]

2

Τα δάχτυλά σου φτιάχνουν μπουμπούκια
από το καθετί.
τα μαλλιά σου πάνω απ’ όλα οι ώρες αγαπάνε:
απαλότητα που
τραγουδά, λέγοντας
(μια μέρα κι αν διαρκεί ο έρωτας)
μη φοβάσαι, θα πιάσουμε τον μάη.

τα λευκότατα πόδια σου κοφτά ξεστρατίζουν.
Διαρκώς
τα υγρά σου μάτια με τα φιλιά παίζουν,
που η μυστικοπάθειά τους πολλά
λέει∙ τραγουδώντας
(μια μέρα κι αν διαρκεί ο έρωτας)
για ποια κοπέλα λουλούδια φέρνεις;

Να είμαι τα χείλη σου είναι πράγμα γλυκό
και μικρό.
Θάνατε, Εσένα θ’ αποκαλέσω πλούσιο πέρα από κάθε προσδοκία
αυτό αν αρπάξεις
αλλιώς απόντα.
(μια μέρα κι αν διαρκεί ο έρωτας
και τίποτα αν η ζωή δεν σημαίνει, δεν θα πάψει να μοιράζει τα φιλιά του).
[1922]

29

τα γενέθλιά σου έρχονται να μου πουν αυτό

–κάθε τυχερότερη από τις τυχερές ημέρες
που σ’ έχω αγαπήσει, θα σε αγαπώ, σε αγαπώ, ήταν

και θα είναι και τα γενέθλιά μου είναι
[1958]

32

ποιος είσαι εσύ, μικρός εγώ

(πέντε ή έξι χρονών)
που κρυφοκοιτάς από κάποιο

φεγγίτη∙ το χρυσό

του νοεμβρίου ηλιοβασίλεμα

(και νιώθεις: πως αν η μέρα
πρέπει να γίνει νύχτα

αυτό είναι μια ωραία διαδρομή)
[1963]

33

απ’ όλα τα πράγματα κάτω
από το πιο ξανθό από τα ξανθότερα αστέρια μας

το πιο μυστηριώδες
(ιλιένα, αγάπη μου) είναι αυτό

–πώς κάποιος τόσο εύθυμος
είναι δυνατόν να πεθάνει
[1963] 

~

μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός
Από την ενότητα: 33 ΠΟΙΗΜΑΤΑ, της συλλογής
«e.e.cummings: 33x3x33 ΠΟΙΗΜΑΤΑ * ΔΟΚΙΜΙΑ* ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ»,
Εκδόσεις Νεφέλη 2004

πηγή