Βύρων Λεοντάρης, «Είμαι φτωχός»

Λησμονημένες χαραυγές ζητούν τα βλέφαρά σου
σε ντύνει ο ίσκιος της αγάπης μου χλωμός
δεν έχω χρώμα προσμονής – είμαι φτωχός
δεν έχω βήματα να ’ρθώ στην άκρη της καρδιάς σου

Αγέρηδες από τα πεθαμένα χαμομήλια
χτυπούν την πόρτα που χαράζει ο λογισμός
το σχήμα του αποχωρισμού – είμαι φτωχός
δεν έχω ούτε μια χαρακιά ηδονής πάνω στα χείλια

Πίσω από τις αστέρινες της νύχτας χαραμάδες

κοιτάζω πάντα την αγάπη μοναχός

έχει το μέτωπο αυγινό – κι είμαι φτωχός

δεν έχω ένα παράθυρο να μην κοιτά στη λύπη

Έρχονται τα πουλιά από τη γωνιά της άρνησής σου

κι έτσι σκληρά μού κελαηδούν :  που είναι ο λωτός ;

Αχ, δεν μπορώ να σε ξεχάσω – είμαι φτωχός

δε θα ’χω χέρια δίχως την αφή της θύμησής σου

Θα ’μαι τυφλός μέσα στη λύπη δίχως τ’ όραμά σου

χωρίς την πίκρα της φυγής σου πιο ορφανός

έχεις μια θάλασσα πλατιά – κι είμαι φτωχός

δεν έχω μήτε στάχτη να χαράξω τ’ όνομά σου

Δεν θα ’χω σκέψη δίχως την ομίχλη απ’ τ’ όνειρό σου

κι ας μη με ξέρει διόλου ο ύπνος σου ο γλυκός

δεν έχω ελπίδα ζεστασιάς – είμαι φτωχός

της νιότης μου το σύννεφο λιώνει στο πρόσωπό σου

Χωρίς τη μοναξιά μου θα ’μουνα πιο μόνος

χωρίς τη σιωπή μου ακόμα πιο βουβός

γι’ αυτό ποτέ μη ξαναρθείς – είμαι φτωχός

δε φτάνει και για σε ο μικρός κι απέραντός μου πόνος

Ούτε ένα αστέρι μακρινό δε θα ’χω να σου δώσω

ούτε πεφτάστερο μάς δίνει ο ουρανός

δεν έχω κλείσει την καρδιά – μα είμαι φτωχός

πού να ’βρω άλλο φθινόπωρο στα μάτια, να σου δώσω;

πηγή

 

Ο Βύρων Λεοντάρης (Νιγρίτα Σερρών, 1932 - Αθήνα, 2014) ήταν ποιητής και κριτικός δοκιμιογράφος της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σάμο, από όπου καταγόταν, και το 1939 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956) και εργάστηκε ως δικηγόρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ δημοσίευσε επίσης κριτικά δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1954 με την ποιητική συλλογή "Γενική αίσθηση". Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Κριτική", "Εφημερίδα των Ποιητών", "Μανδραγόρας", "Επιθεώρηση Τέχνης" και άλλα. Εξέδωσε το δοκιμιακό τόμο για τον Αλεξανδρινό Καβάφη ο έγκλειστος. Το ποιητικό του έργο τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής ποιητικής γενιάς. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά και τουρκικά. Το 1997 έλαβε το Κρατικό Βραβείο ποίησης για το έργο του "Εν γη αλμυρά".  Μια σημαντική λυρική φωνή, της ελληνικής λογοτεχνίας. Σύζυγος του Βύρωνα Λεοντάρη είναι η ποιήτρια Ζέφη Δαράκη.