Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Τι γυρεύω»

Τι γυρεύω εγώ σ’ αυτές τις νύχτες
οδεύοντας σε λασπωμένες ερημιές
μ’ ένα απαίσιο συνάχι και το παπούτσι να με χτυπάει
και το φεγγάρι να μη λέει να κρυφτεί
κι η νύχτα να με σφίγγει απ’ το λαιμό σαν τοκογλύφος –
τι γυρεύω εγώ αυτές τις νύχτες;

Τι γυρεύω εγώ σ’ αυτούς τους δρόμους

που άγρια τους φορολογεί η νύχτα;

Ελεεινά υποκείμενα δυναστεύουν τις γειτονιές,

γεμίσαν καθάρματα τα ξεροπόταμα,

σπίτια που είδαν πολλούς ξυλοδαρμούς –

τι γυρεύω εγώ σ’ αυτούς τους δρόμους;

Γυρεύω να επενδύσω την καρδιά μου∙

δεν τα αντέχω πια αυτά τα βλέμματα,

στοιβάχτηκαν πολλά παράπονα στα μάτια μου,

τα χαμόγελά μου πικρίζουν,

το πρόσωπό μου έγινε ολοκαύτωμα –

γυρεύω να επενδύσω την καρδιά μου...

~

Το ποίημα γράφτηκε το 1959 και ανήκει στη

συλλογή Ανυπεράσπιστος καημός (1960)

πηγή