Δημήτρης Τρωαδίτης, «Πάνω-κάτω στα όρια»

 Πάνω-κάτω στα όρια
της κάμαρας της φαντασίας
σαν να μετράς της φυλακής
τις τελευταίες μέρες
να φυλλομετράς τους χτύπους
της καρδιάς διαβαίνοντας
το κατώφλι των αέναων παθών

κουλουριάζεσαι στις γωνιές
τις τελευταίες νύχτες
με μια μόνο κουβέρτα
κι ένα λερό σεντόνι
πού 'χει αλλάξει τόσα χρώματα
απ' την πρότερη ύπαρξή σου

το καρδιοχτύπι είναι πιο γρήγορο
το δάκρυ διασχίζει γρήγορα
τις οδικές αρτηρίες
του προσώπου σου
εκτροχιασμένες ανάσες
μετά από σεισμό διαρκείας

αποκαμωμένοι οι ήλιοι σου
σ' ορίζοντες που ξέχασαν
να πάρουν φωτιά
βαδίζοντας προς τους βωμούς
των όποιων κρίσεων

ίσως η εποχή είναι λάθος

κι οι έρωτες προϊστορικοί

ίσως οι φίλοι οι αλήστου μνήμης

χάθηκαν σαν τα καλοκαίρια

ζώντες καυτούς χειμώνες

τα επόμενα τρένα έχασαν το δρόμο

καταμεσίς των ερήμων

οι τυχαίοι ταξιδιώτες κατέβηκαν

στη στάση του Αχέροντα

ως άλλοι διάττοντες αστέρες

σε προδιαγραμμένες

διαγαλαξιακές διαδρομές

πηγή 

Ο Δημήτρης Τρωαδίτης γεννήθηκε στην Αθήνα (1959) και από το 1992 διαμένει και εργάζεται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Με την ποίηση ασχολείται από τα γυμνασιακά του χρόνια. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και blogs στην Ελλάδα και την Αυστραλία, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Εργάζεται ως διορθωτής εφημερίδας. Ασχολείται, επίσης, με την ποιητική μετάφραση και την κοινωνική ιστορία. Εργογραφία: Η οργή, το όνειρο και η ζωή (ιδιωτική έκδοση). Χωρίς προοπτική (εκδ. Ένεκεν, ένθετο). Ωδή στο ανικανοποίητο (εκδ. Παλινωδίαι). Η μοναξιά του χρόνον (εκδ. Οδός Πανός 2016). Με μια κόκκινη ανάταση (εκδ. Στοχαστής 2016). Δίοδος Διαφυγής (εκδ. Κύμα 2018). Λοξές ματιές, (Στοχαστής 2019). Με μια εμμονή στην κωλότσεπη  (Στοχαστής 2020).

Το ιστολόγιο του ποιητή tokoskino.me