Αντριέν Ριτς (Adrienne Cecile Rich), «Πλανητάριο»

 Με τη σκέψη στην Caroline Herschel (1750—1848) αστρονόμο, αδερφή του  William˙ και στις άλλες.

Μια γυναίκα με τη μορφή ενός τέρατος
ένα τέρας με τη μορφή μιας γυναίκας
οι ουρανοί είναι γεμάτοι από αυτά
μια γυναίκα «μέσα στο χιόνι
ανάμεσα στα Ωρολόγια και τα όργανα
μετρώντας  τη γη με ραβδιά»
στα 98 της χρόνια να έχει ανακαλύψει
8 κομήτες
εκείνη που την όριζε η σελήνη
όπως κι εμάς
που ανυψωνόταν  στον νυχτερινό ουρανό
καβαλλικεύοντας γυαλισμένους φακούς
Γαλαξίες γυναικών, εκεί πάνω
για να πληρώσουν για την παραφορά τους
πλευρά παγωμένα
σε εκείνα τα διαστήματα του νου
Ένα μάτι,
               “ρωμαλέο, ακριβές και απόλυτα σίγουρο»
                μέσα από τα τρελά δίκτυα του Ουράνιμποργκ
                                            που ανίχνευσε τον ΝΟΒΑ
κάθε ώθηση φωτός που εκρήγνυται
μέσα απ’ τον πυρήνα
όπως η ζωή που ξεπετάγεται από μέσα μας
                     ψιθυρίζοντας  ο Tycho στο τέλος
                     «Ας μη φανεί πως έζησα εις μάτην»
Όσα βλέπουμε, βλέπουμε
και όραση σημαίνει αλλαγή
το φως που ζαρώνει ένα βουνό
και αφήνει έναν άνθρωπο ζωντανό
Καρδιοχτύπι του πάλσαρ
καρδιά που ιδρώνει μέσα στο κορμί μου
Εκπομπές ραδιοκυμάτων
που συρρέουν από τον Ταύρο
                  Βομβαρδίζομαι κι όμως  Στέκομαι όρθια
Έχω σταθεί σε όλη μου τη ζωή στο
μονοπάτι κατευθείαν απέναντι σ ένα συσσωρευτή από σήματα
της ακριβέστερα εκπεμπόμενης της πιο
αμετάφραστης γλώσσας του σύμπαντος
Είμαι ένα γαλακτικό νέφος τόσο πυκνό τόσο ενδοσπει
ροειδές  που ένα κύμα φωτός χρειάζεται 15
χρόνια για να ταξιδέψει μέσα από εμένα    Και το
έχει κάνει Είμαι ένα όργανο με τη μορφή
μιας γυναίκας που προσπαθεί να μεταφράζει παλμούς
σε εικόνες    για την ανακούφιση του σώματος
και την ανακατασκευή του νου.

1968
~
 απόδοση- επίμετρο Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
πηγή