Άρθουρ Σάυμονς (Arthur William Symons), «Ο αργαλειός των ονείρων»

Κεντώ τον κόσμο σ’ έναν αργαλειό,
Κεντώ με όνειρα το κιλίμι του τοίχου μου·
Εδώ σ’ ένα μικρό μοναχικό δωμάτιο
Είμαι αφέντης της θάλασσας και της γης,
Κι οι πλανήτες έρχονται σε μένα.

Κεντώ τη ζωή μου μέσα στο πλαίσιο,
Κεντώ την αγάπη μου, κλωστή την κλωστή·
Ο κόσμος περνά με τη δόξα του και το όνειδος,
Στέμματα ανταλλάσσονται και αίμα χύνεται·
Εγώ αντιθέτως κάθομαι και κεντώ τα όνειρά μου.

 

Κι ο μόνος κόσμος είν’ ο κόσμος των ονείρων μου,

Κι η μόνη ευτυχία το υφαντό μου·

Γιατί τι είν’ ο κόσμος παρά ό,τι φαίνεται;

Και ποιος ξέρει παρά ο Θεός, πέρα απ’ τη φαντασία μας,

Αν κάθεται υφαίνοντας κόσμους απ’ τη μοναξιά;

πηγή