Τζελαλαντίν Ρουμι (Jalal-Al-Din Rumi), «Στον κήπο του Αγαπημένου» (αποσπάσματα)

Το σώμα σου είναι η ρόδα του μύλου
και η αγάπη είναι το νερό.
Έχεις δει ποτέ τη ρόδα του μύλου
να γυρίζει χωρίς νερό;
---
Όλη η ευτυχία του κόσμου
δεν θα μου γιάτρευε εύκολα αυτόν τον πόθο.
Η μόνη γιατρειά είναι ο Αγαπημένος,
Σκέφτηκα: «Πόσα λόγια θα του πω, όταν τον συναντήσω»
Τον είδα και δεν έβγαλα μιλιά.

Χτες βράδυ βρισκόταν μέσα στο πλήθος
και δεν μπορούσα να τον αγκαλιάσω φανερά.
Ακούμπησα λοιπόν το πρόσωπό μου στο δικό του
κι έκανα πως του ψιθυρίζω ένα μυστικό στ’ αυτί.

---

Αν κάποιος ρωτήσει
"Με τι μοιάζει η τέλεια ομορφιά;"
Δείξε του το πρόσωπό σου και πες:
Με αυτό...

Αν κάποιος ρωτήσει
"Με τι μοιάζουν τα φτερά των αγγέλων;"
-χαμογέλασέ του.
"Με τι μοιάζει η θεϊκή οσμή ευωδίας;"
Τράβηξέ τον κοντά σου,
-το πρόσωπό του στα μαλλιά σου-
Με αυτό...

Αν κάποιος ρωτήσει
"Με τι μοιάζει να πεθαίνεις από αγάπη;"
Κλείσε τα μάτια
και σκίσε το πουκάμισο στο στήθος σου
Με αυτό...

---

Μην κρύβεσαι - το πρόσωπό σου είναι ευλογία.
Όπου κι αν βάλεις το πόδι σου,
εκεί απομένει ευλογία.
Ακόμα κι η σκιά σου,
περνώντας από πάνω μου, σαν γρήγορο πουλί,
ευλογία είναι...

---

Στον ουρανό βλέπω τα μάτια σου.
Στα μάτια σου βλέπω τον ουρανό.

Γιατί γυρεύω άλλη Σελήνη, άλλον Ήλιο;
Ό,τι βλέπω θα μου φτάνει για πάντα.

---

Φεύγεις, χορεύοντας μ' έκσταση,
ψυχή της ψυχής μου-
Μη φεύγεις χωρίς εμένα.
Γελώντας με τους φίλους σου,
τρυπώνεις στον κήπο-
Μη φεύγεις χωρίς εμένα.

Μην αφήνεις τον ουρανό να γυρίζει
χωρίς εμένα.
Μην αφήνεις τη Σελήνη να λάμπει
χωρίς εμένα.
Μην αφήνεις την Γη να περιστρέφεται
χωρίς εμένα.
Μην αφήνεις τις μέρες να περνούν
χωρίς εμένα.

Με τη χάρη σου,
οι δυο κόσμοι είναι χαρούμενοι.
Μη μένεις σ' αυτόν τον κόσμο
χωρίς εμένα.
Μην φεύγεις για τον άλλο,
χωρίς εμένα.

Μην αφήνεις τα μάτια σου να βλέπουν
χωρίς εμένα.
Μην αφήνεις τη γλώσσα να μιλάει
χωρίς εμένα.
μην αφήνεις τα χέρια σου ν' αγγίζουν χωρίς εμένα.
Μην αφήνεις την ψυχή σου να πάλλεται
χωρίς εμένα.

Το φως της Σελήνης αποκαλύπτει
το λαμπερό πρόσωπο τ' ουρανού.
Εγώ είμαι το φως, εσύ η Σελήνη-
Μην ανατέλλεις χωρίς εμένα.

Το αγκάθι προστατεύεται από το ρόδο!
Εσύ είσαι το ρόδο, εγώ είμαι το αγκάθι-
Μη δείχνεις την ομορφιά σου χωρίς εμένα.

Είμαι η τροχιά που διαγράφει το σφυρί σου,
το κομμάτια της πέτρας
κάτω απ' τη σμίλη σου.

Μη χτυπάς την πέτρα χωρίς εμένα.
Μην κινείς τη σμίλη χωρίς εμένα.
Χαρούμενε σύντροφε του βασιλιά,
μην πίνεις χωρίς εμένα.

Αλίμονο σε κείνους που ταξιδεύουν μονάχοι...
Εσύ γνωρίζεις κάθε σημάδι,
έχεις περπατήσει κάθε μονοπάτι-
Μη φεύγεις χωρίς εμένα.

Κάποιοι σε λένε Αγάπη.
Εγώ σε λέω Βασιλιά της Αγάπης.
Είσαι πέρα από κάθε φαντασία,
με οδηγείς σε μέρη που δεν είχα καν ονειρευτεί.

Κυβερνήτη της Καρδιάς μου
όπου κι αν πας...
Μη φεύγεις χωρίς εμένα.

~

Αποσπάσματα από το βιβλίο "Στον κήπο του αγαπημένου", Αρμός, 2003)

πηγή 

𝓜𝓅𝒶𝓂𝓅𝒾𝓈 𝓚𝒾𝓇𝒾𝒶𝓀𝒾𝒹𝒾𝓈