Ωραίον ήτο το απόγευμά μου, λίαν
ωραίον. Την Αλεξανδρινή θάλασσαν ηδέως λείαν
αγγίζει ελαφρότατα, θωπεύει η κώπη.
Χρειάζεται μια τέτοια ανάπαυσις: είναι βαρείς οι κόποι.
Να βλέπουμε κι αθώα κάποτε τα πράγματα, και ήπια.
Βράδυασεν όμως, δυστυχώς. Να, και τον οίνον όλον ήπια,
δεν έμεινε μες στην φιάλη μου μια στάλα.
Είν' η ώρα να στραφούμεν, οίμοι!, στ' άλλα.
Ένδοξος οίκος (ο περιφανής Σωσίβιος κ' η καλή
συμβία του· έτσι να λέμε) εις εορτήν του μας καλεί.
Στες ραδιουργίες μας πρέπει να πάμε πάλι -
να ξαναπιάσουμε την ανιαρά πολιτική μας πάλη.
ωραίον. Την Αλεξανδρινή θάλασσαν ηδέως λείαν
αγγίζει ελαφρότατα, θωπεύει η κώπη.
Χρειάζεται μια τέτοια ανάπαυσις: είναι βαρείς οι κόποι.
Να βλέπουμε κι αθώα κάποτε τα πράγματα, και ήπια.
Βράδυασεν όμως, δυστυχώς. Να, και τον οίνον όλον ήπια,
δεν έμεινε μες στην φιάλη μου μια στάλα.
Είν' η ώρα να στραφούμεν, οίμοι!, στ' άλλα.
Ένδοξος οίκος (ο περιφανής Σωσίβιος κ' η καλή
συμβία του· έτσι να λέμε) εις εορτήν του μας καλεί.
Στες ραδιουργίες μας πρέπει να πάμε πάλι -
να ξαναπιάσουμε την ανιαρά πολιτική μας πάλη.
(1917)
~
Τα Ανέκδοτα (1877-1923)