Ραλφ Γουάλντο Έμερσον (Ralph Waldo Emerson), «Ελευθερία»

Κάποτε ευχήθηκα να μπορούσα να προβάρω
τον παιάνα της Ελευθερίας στο στοίχο μου,
ώστε ο σκλάβος που πιάστηκε στη δοκιμασία
να χτυπήσει ρυθμικά ωσότου να ξεφύγει από την αλυσίδα.

 Αλλά το Πνεύμα είπε, «Όχι έτσι·
μη το λες, ή πες το σιγανά·
όνομα που δεν πρέπει ελαφρά να αναφερθεί,
δώρο πάρα πολύ πολύτιμο για να παρακληθεί,
πάθος που δεν εκφράζεται
παρά με στεναγμό απ' το στήθος:

Κι όμως, θα ήθελες να έβρισκες το βουνό
όπου φυλάσσεται ευλαβικά αυτή η θεότητα,
που δίνει σε θάλασσες και ηλιοβασιλεμένους ουρανούς
την αξόδευτη ομορφιά της έκπληξής τους,
και, όταν το θέλει, μπορεί να ξυπνήσει
το ζωώδη ή το άγριο μέσα στον άνθρωπο·
ή, αν λάμψει στην καρδιά σου,
συνδυάζει τις έναστρες μοίρες με τη δικιά σου,
φέρνει αγγέλους κοντά να κατοικήσουν μαζί σου,
και κάνει τις σκέψεις σου να είναι αρχάγγελοι·

θέλεις να μάθεις το μυστικό της ελευθερίας;
να μη συμβουλεύεσαι τη σάρκα και το αίμα·
μη χασομεράς για ενδύματα ή φαΐ·
το δίκαιο που νιώθεις, σπεύσε να κάνεις.»
~
 Μετάφραση: Τρύφων Λιώτας
Πηγή