Μάρτα Μεντέιρος (Martha Medeiros), «Αργοπεθαίνει όποιος…»

Aργοπεθαίνει 

όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

αργοπεθαίνει

όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,

όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει
τις εχέφρονες συμβουλές.

αργοπεθαίνει..

όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του..

αργοπεθαίνει

όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,

όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

αργοπεθαίνει

όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό γεγονός της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
~
[Ένα εκπληκτικό ποίημα της Βραζιλιάνας δημοσιογράφου Μάρτα Μεντέιρος.
Στην αρχή είχε αποδοθεί στο Pablo Neruda όμως αργότερα η υπόθεση διαλευκάνθηκε]