Ο φόβος για την ελευθερία που σε φυλακίζει
Ο φόβος για την ελευθερία που σε τρομάζει
Ο φόβος για την αλήθεια
Μια αλήθεια που τρέμει
Ένα δευτερόλεπτο γυμνός μέσα στην πόλη
Για να μην θλίψεις τους θρύλους σου
Αγριεύει η ανάσα σου
Έπειτα υψώνεται μια μεμβράνη ηδονής
Τα χείλη της κόκκινα
Οι παλάμες της ζεστές
Αναστενάζεις
Περιμένεις τον υγρό λευκό κρύσταλλο
Να πήξει και
Να χυθεί ανάμεσα από τα πόδια σου
Τελειώνει εδώ….
Ξύπνησαν
Οι κλέφτες
Οι επιδεικτικοί απαγωγείς του ομφάλιου λώρου
Παλμοί συντονίζονται
Και η υγρή μπάλα σπάει
Έχει γεύση από γλυκό
Γλυκό σιρόπι από μύδια……
Τα πόδια σου ανοίγουν μόνα τους
Θέλοντας να δοξάσεις μικρές στιγμές
Το μουνί σου εξαυλώνεται
Νομίζεις πως χύνεις
Μα πενθείς…..
Ναι , είσαι δούλα
Των κρεμασμένων υποσχέσεων……….
Μια γυναίκα μόνη ψάχνει για κάβλα
Ηδονίζεται και ανασαίνει γρήγορα
Βάζει τα δάχτυλα μέσα στο μουνί της
Μου λέει πως θέλει να χύσουμε μαζί
Δεν με γνωρίζει καθόλου
Σαν ερπετό κυλιέται στο πάτωμα
Θέλει να χύσει πάλι σαν τρελή
Σαν δαιμονισμένη μου λέει
Πως κάβλωσε τον εραστή μου
Ο έρωτας που πνίγηκε από ορμές….
Από φαντασιώσεις που δεν χάθηκαν δεν εξατμίστηκαν
Πήραν μορφή
έγιναν φαντάσματα
τέρατα ηδονής
που τους τρέχουν τα σάλια….
Τώρα τι?
Ο φόβος για την ελευθερία που σε τρομάζει
Ο φόβος για την αλήθεια
Μια αλήθεια που τρέμει
Ένα δευτερόλεπτο γυμνός μέσα στην πόλη
Για να μην θλίψεις τους θρύλους σου
Αγριεύει η ανάσα σου
Έπειτα υψώνεται μια μεμβράνη ηδονής
Τα χείλη της κόκκινα
Οι παλάμες της ζεστές
Αναστενάζεις
Περιμένεις τον υγρό λευκό κρύσταλλο
Να πήξει και
Να χυθεί ανάμεσα από τα πόδια σου
Τελειώνει εδώ….
Ξύπνησαν
Οι κλέφτες
Οι επιδεικτικοί απαγωγείς του ομφάλιου λώρου
Παλμοί συντονίζονται
Και η υγρή μπάλα σπάει
Έχει γεύση από γλυκό
Γλυκό σιρόπι από μύδια……
Τα πόδια σου ανοίγουν μόνα τους
Θέλοντας να δοξάσεις μικρές στιγμές
Το μουνί σου εξαυλώνεται
Νομίζεις πως χύνεις
Μα πενθείς…..
Ναι , είσαι δούλα
Των κρεμασμένων υποσχέσεων……….
Μια γυναίκα μόνη ψάχνει για κάβλα
Ηδονίζεται και ανασαίνει γρήγορα
Βάζει τα δάχτυλα μέσα στο μουνί της
Μου λέει πως θέλει να χύσουμε μαζί
Δεν με γνωρίζει καθόλου
Σαν ερπετό κυλιέται στο πάτωμα
Θέλει να χύσει πάλι σαν τρελή
Σαν δαιμονισμένη μου λέει
Πως κάβλωσε τον εραστή μου
Ο έρωτας που πνίγηκε από ορμές….
Από φαντασιώσεις που δεν χάθηκαν δεν εξατμίστηκαν
Πήραν μορφή
έγιναν φαντάσματα
τέρατα ηδονής
που τους τρέχουν τα σάλια….
Τώρα τι?
Η Σίσσυ Δουτσίου είναι ηθοποιός και ποιήτρια. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε Αστροφυσική στο University of Sussex στο Brighton της Αγγλίας και φοίτησε στη δραματική σχολή Δήλος της Δ.Χατούπη. Eίναι ιδρυτικό μέλος του +Ινστιτούτου [ Πειραματικών Τεχνών ]. Συμμετέχει στη συλλογικότητα Κενό Δίκτυο. Πρωταγωνίστησε σε θεατρικές παραστάσεις. Έχουνε γίνει αφιερώματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για το καλλιτεχνικό της έργο και την παρουσία της στο θέατρο. Ποιήματά της έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε διεθνείς εκθέσεις και φεστιβάλ. Τίτλοι βιβλίων: Η Ηδονοβλεψίας (Κενότητα, 2018). Ω! Απόκρυφον (Κενότητα, 2018). Ένδοξες Μέρες (Κενότητα, 2018). Προσβολή Δημοσίας Αιδούς (Κενότητα, 2018). Μυθολογικά Τέρατα (Κενότητα, 2021).