Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, «Συμφιλίωση»

Σ' ένα κρύο σπίτι έμαθα να γράφω. Υπόγειο ήτανε. Το νερό μέχρι το γόνατο.
   Τα έπιπλα στην παλίρροια της μοναξιάς. Αλήθεια είναι ότι η μοναξιά
χαρτώνει τους τοίχους, με σκουριές κι απώλειες για τις μελλούμενες
αναστάσεις της Πατρίδας. Φθαρμένα και τα βελού­δα της ηλικίας από τις
συζητήσεις για την ιστορία των φύλων.
   Ανάμεσα σε δυο τσιγάρα και μια ζαριά άσσο τέσσερα, όλες οι δολοπλοκίες
ποιητών ενδόξων και μη. Στο χέρι μας, είπες, είναι η συμφιλίωση, ας
λυσσομανάει έξω το άδειο του χρόνου σαρκίο, μη ζητάς εκδίκηση για τα
σκοτεινά νερά της μνήμης που χάλα­σαν το σπίτι.
   Στο χέρι μας είναι η συμφιλίωση, σου είπα, σ' ένα καφενείο της
Μενάνδρου, μελετώντας τις εποχές που είχαμε κατοικία στη θάλασσα
γεμάτο φρέζιες και εκατοντάδες μέτρα κάμποτο από το ραφτάδικο της
εφηβείας.
   Να στήσουμε μια τέντα στο ξέφωτο θέλαμε, να βρουν απάγκιο όσοι
μοναχικοί έφερναν αντίλαλο κρυμμένο στα σωθικά τους και στάχτες
λέξεων με «όλα τα Αν του κόσμου».
~
από τη συλλογή Κατασκοπεία του Χρόνου, εκδ. ΑΩ, 2021
πηγή το ιστολόγιο που διαχειρίζεται ο ποιητής (Culture Book)

Ο Αντώνης Δ. Σκιαθάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 και σήμερα ζει στην Πάτρα. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Συντήρηση Έργων Τέχνης και στη Δημιουργική Γραφή. Είναι ποιητής, ανθολόγος και κριτικός λογοτεχνίας. Έχουν εκδοθεί 12 ποιητικές συλλογές και άλλα βιβλία του. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 15 γλώσσες ενώ έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άρθρα και δοκίμιά του για την ποίηση, την ιστορία και την εκπαίδευση έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Συνδιηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Ελίτροχος" στη δεκαετία του '90. Στη συνέχεια δημιούργησε και διαχειρίζεται το "Γραφείον Ποιήσεως" , τα Βραβεία Ποίησης "Zαν Mορεάς" το Culture Book και είναι πρόεδρος της Greek Library of London.

Το 2020 επιλέχθηκε από τον φορέα πολιτισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση EUNIC, να εκπροσωπήσει την Ελλάδα ως ποιητής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Διδάσκει ποίηση στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και του ΑΠΘ και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Δημιουργική Γραφή» (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας – Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο)

Τίτλοι βιβλίων (ποίηση): Παραμεθόριο Νεκροταφείο (1983). Ο ίππος των κυμάτων (1990). Θερινό Ανεμούριο, (1993). Φαντασιώσεις ενός οδοιπόρου (1996). Χαίρε Αιώνα (2002). Ποιήματα-Περίληψη [1983-2006] (2006). Έρωτος επέτειος εαρινή, Συλλεκτική έκδοση (2008). Φιλόξενος πόλις (2010). Ευγενία (2016) Ο μόνος πιστός ένοικος (2018). Αναρριχητικά της μνήμης, 4×4 Ποιήσεις (2019). Κατασκοπεία του Χρόνου (2021)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης