Πάνω στην άμμο της Γέλας που έχει το χρώμα του αχύρου
στεκόμουν παιδάκι στην όχθη της αρχαίας
ελληνικής θάλασσας με όνειρα πολλά στις σφιγμένες
γροθιές και στο στήθος μου. Εξόριστος εκεί ο Αισχύλος
μετρούσε στίχους και απελπισμένα βήματα,
σ’ εκείνο τον φλογισμένο κόλπο τον είδε ο αετός
κι ήρθε η τελευταία του ώρα. Άνθρωπε από το βορρά,
που για να ησυχάσεις με θέλεις νεκρό ή ασήμαντο, μάθε,
αυτή την άνοιξη η μάνα του πατέρα μου
θα κλείσει τα εκατό της. Πρόσεχε, μήπως εγώ
παίζω αύριο με το δικό σου ξεθωριασμένο κρανίο.
~
Απόδοση: Σωτήρης Τριβιζάς
πηγή
στεκόμουν παιδάκι στην όχθη της αρχαίας
ελληνικής θάλασσας με όνειρα πολλά στις σφιγμένες
γροθιές και στο στήθος μου. Εξόριστος εκεί ο Αισχύλος
μετρούσε στίχους και απελπισμένα βήματα,
σ’ εκείνο τον φλογισμένο κόλπο τον είδε ο αετός
κι ήρθε η τελευταία του ώρα. Άνθρωπε από το βορρά,
που για να ησυχάσεις με θέλεις νεκρό ή ασήμαντο, μάθε,
αυτή την άνοιξη η μάνα του πατέρα μου
θα κλείσει τα εκατό της. Πρόσεχε, μήπως εγώ
παίζω αύριο με το δικό σου ξεθωριασμένο κρανίο.
~
Απόδοση: Σωτήρης Τριβιζάς
πηγή
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό ΟΡΟΠΕΔΙΟ, τόμος 5, τεύχος 18, Άνοιξη 2017
Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Modica 20 Αυγούστου 1901 - Αμάλφι 14 Ιουνίου 1968) ήταν Ιταλός ποιητής με ελληνική καταγωγή. Η γιαγιά του, το γένος Παπανδρέου, καταγόταν από την Πάτρα. Το 1917 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, την Ρώμη, την Φλωρεντία όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και η ενότητα επτά ποιημάτων με τον τίτλο "Dalla Grecia" ("Από την Ελλάδα"), από μια ταξιδιωτική περιήγησή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1956. Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953), Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά. Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.
Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Modica 20 Αυγούστου 1901 - Αμάλφι 14 Ιουνίου 1968) ήταν Ιταλός ποιητής με ελληνική καταγωγή. Η γιαγιά του, το γένος Παπανδρέου, καταγόταν από την Πάτρα. Το 1917 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, την Ρώμη, την Φλωρεντία όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και η ενότητα επτά ποιημάτων με τον τίτλο "Dalla Grecia" ("Από την Ελλάδα"), από μια ταξιδιωτική περιήγησή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1956. Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953), Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά. Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.