Βασιλεία Οικονόμου, «Σιμόν..»

Σιμόν
μάζεψε την ποδιά
άσε τα πιάτα βρεγμένα
Δεν θέλω τίποτα στεγνό
σ’ενα δωμάτιο μαζί σου
Έλα να δούμε αγκαλιά
τα πλοία που βυθίζονται στο νεροχύτη
Τα μικρά νεκρά μας ψάρια
έτσι οπως συνωστίζονται
στο σιφόνι
Λες να υπάρχει ενας παράδεισος, Σιμόν;
Κάτω απο τις τρυπούλες
του μετάλλου
Ενας παράδεισος γεμάτος σαπουνάδες
κι απορρυπαντικά
με άρωμα μήλου
Κι ίσως καθάριζα μια και καλή, Σιμόν
αν γλιστρούσα κι εγώ με τα ψάρια
Αν καβαλούσα ένα καράβι
και ονόμαζα δική μου
την υπόγεια αυτή πόλη
Σκέψου Σιμόν, ο καφές  που έφτιαχνες
όσο εγώ βιαζόμουν να φύγω
να επιστρέφει κολυμπώντας σ’ εμάς
μ’όλη του την πικρή θαλπωρή
Α Σιμόν όλα
-κι ίσως κι εγώ-
αξίζουν κάποτε
μια δεύτερη
ευκαιρία

~

από τη συλλογή Εφήμερα ζώα, εκδ. Θράκα, 2018
πηγή

Η Βασιλεία Οικονόμου γεννήθηκε το 1983 στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά έντυπα και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, κροατικά και σλοβένικα. Είναι συνεκδότρια (από το 2020) του λογοτεχνικού περιοδικού Θράκα μαζί με τον ποιητή Θάνο Γώγο.
Τίτλοι βιβλίων: Το υπόλοιπο της αφαίρεσης (Γκοβόστης, 2015). Εφήμερα ζώα (Θράκα, 2018).