Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

720 Ποιητές - 8.148 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Άξιον Εστί» (1959)

Το Άξιον Εστί είναι μια ποιητική σύνθεση που γράφτηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη και κυκλοφόρησε το 1959. Εν πολλοίς ήταν αυτό που χάρισε στ...

Βασιλεία Οικονόμου, «Γενέθλια»

Έχω μια κόρη αγέννητη
που ευτυχώς δε μου μοιάζει
Είναι χυδαία
Είναι σκληρή
Είναι ακριβώς όπως πρέπει
Δε με χρειάζεται
Δε μ’ αγαπάει
Με ξέρει από πριν
Την κουβαλάω στο στήθος μου
Την περιφέρω
Την κρύβω
Τη νανουρίζω τα βράδια πίνοντας
Και τη φιλώ στο στόμα
Σα να την αγαπώ
Σα να 'ναι δική μου
Σα να 'ναι στ’ αλήθεια
Αυτή γυρίζει πλευρό και φτύνει
Μου το χρωστάει που
δεν της έδωσα πόδια να φύγει
Μου το χρωστάει που
δεν της έδωσα φωνή να με βρίσει
Μα έτσι
έχω μια κόρη αγέννητη
που δε θα πεθάνει
ποτέ
~
από τη συλλογή Το υπόλοιπο της αφαίρεσης, Γκοβόστης, 2015
πηγή

Η Βασιλεία Οικονόμου γεννήθηκε το 1983 στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά έντυπα και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, κροατικά και σλοβένικα. Είναι συνεκδότρια (από το 2020) του λογοτεχνικού περιοδικού Θράκα μαζί με τον ποιητή Θάνο Γώγο.
Τίτλοι βιβλίων: Το υπόλοιπο της αφαίρεσης (Γκοβόστης, 2015). Εφήμερα ζώα (Θράκα, 2018).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης