Αυτό που μένει συνήθως
δεν είναι αυτό που ψάχνεις
αλλά το εμφανώς κατώτερο
γήινο και χειροπιαστό,
μια μετρίου αναστήματος κοπέλα,
μαύρο μαλλί, πρόσωπο που θα μπορούσε να είναι υγρό και βαθύ αλλά δεν είναι,
μπλε φόρεμα,
ένα κορμί μεστό που αδυνατώ να
προσδιορίσω
αν είναι όμορφο ή όχι,
βλέμμα χαμηλό με μια υποψία πράσινης αλέας στο βάθος,
μια νωχέλεια και αδεξιότητα στην κίνηση,
βαδίζει στον παραλιακό πεζόδρομο μαζί με τους γονείς της,
αμφιταλαντεύονται για μια ταβέρνα
αν πρέπει ή όχι να καθίσουν.
~
από τη συλλογή Το φόρεμα που αλλάζει, εκδ. Οδός Πανός, 2015
δεν είναι αυτό που ψάχνεις
αλλά το εμφανώς κατώτερο
γήινο και χειροπιαστό,
μια μετρίου αναστήματος κοπέλα,
μαύρο μαλλί, πρόσωπο που θα μπορούσε να είναι υγρό και βαθύ αλλά δεν είναι,
μπλε φόρεμα,
ένα κορμί μεστό που αδυνατώ να
προσδιορίσω
αν είναι όμορφο ή όχι,
βλέμμα χαμηλό με μια υποψία πράσινης αλέας στο βάθος,
μια νωχέλεια και αδεξιότητα στην κίνηση,
βαδίζει στον παραλιακό πεζόδρομο μαζί με τους γονείς της,
αμφιταλαντεύονται για μια ταβέρνα
αν πρέπει ή όχι να καθίσουν.
~
από τη συλλογή Το φόρεμα που αλλάζει, εκδ. Οδός Πανός, 2015
Ο Ιγνάτης Χουβαρδάς γεννήθηκε το 1965 στη Βέροια. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Α.Π.Θ. και εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Βιβλία του: Ποίηση: «Ροζ σκηνικά», (Βαλεντίνη, 1987), «Τα ποιήματα μιας αρσενικής πόρνης» (Βαλεντίνη, 1988), «Η αγρότισσα και άλλα ποιήματα» (Βαλεντίνη, 1992), «Η καρδιά των δρόμων» (Μπιλιέτο, 1995), «Η αναζήτηση της ομορφιάς» (τα τραμάκια, 1998), «Θερινό τετράδιο» (Οδός Πανός, 2010), «Το φόρεμα που αλλάζει» (Οδός Πανός, 2015). Συμμετοχή σε συλλογικό έργο: «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (Ενδυμίων, 2012). Πεζογραφία: «Η δουλειά μου ως γυμνό μοντέλο» (α΄ εκδ. Βαλεντίνη, 1988, β΄ εκδ. Οδός Πανός, 1999), «Να βάλεις την ομορφιά σπίτι σου, να ησυχάσεις» (Βαλεντίνη, 1990), «Τα φώτα της Λεμονιάς» (Βαλεντίνη 1993), «Υπόκλιση στον πειρασμό» (Οδός Πανός 2014), «Αγώνες ξιφομαχίας με ένα αγοροκόριτσο» (Οδός Πανός, 2017), «Καλοκαιρινός χάρτης της πόλης» (Οδός Πανός, 2018), «Αυτά που δεν πρέπει να ομολογήσεις» (Νησίδες, 2020). Δοκίμιο: «Στο ημίφως (Κείμενα αισθητικής, κριτικής, εξομολόγησης)» (Μπιλιέτο, 2020)