Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ιγνάτης Χουβαρδάς, «Το φόρεμα που αλλάζει»

 Ψαύοντας το βασιλικό στον περίβολο της εκκλησίας
η λύπη κουρνιάζει στα παρτέρια
κι ύστερα φωτοστέφανο στο καστανό πρόσωπο της
μαυροντυμένης κοπέλας.
Η λύπη είναι μια δροσοσταλιά που χάνεται
στην ωραιότητα του ναού,
στο βλέμμα της μαντόνας
που κάθεται σκυμμένη στον περίβολο-

όπως το τέμπλο της Αγίας Τράπεζας
έγχρωμο και βουερό
ξεχύνεται στους δρόμους,
με την αύρα του λουλουδάτου φορέματος εκείνης της μαντόνας,
ανηφόρες-κατηφόρες,
χαμογελαστά σπίτια της Σύρου,
μέχρι την ξύλινη εξέδρα
στην προκυμαία της παλιάς πόλης,
το κρύο νερό να καθαίρει ό,τι σκοτεινό μέσα σου,
βάπτισμα γαλάζιο, πανόραμα όλης
της Ερμούπολης και της Άνω Σύρου,
με το φόρεμα το γαλανόλευκο,
όλο ορμή περιφέρεται
στο λιμάνι, ανάμεσα στους τουρίστες,
κι ύστερα, ο τρόπος να
κοιτάξεις το καλειδοσκόπιο,
είναι εκεί, στην αποβάθρα
όπως περιμένει η νεαρή κοπέλα με τη θεία της
το πλοίο για τον Πειραιά,
η διχάλα του ποδιού της και τα μακριά
τριαντάφυλλα στα λευκά της πέδιλα-
όλα γίνονται διάφανα, λίγα δευτερόλεπτα
πριν την αναχώρηση.
~
από τη συλλογή Το φόρεμα που αλλάζει, εκδ. Οδός Πανός, 2015

Ο Ιγνάτης Χουβαρδάς γεννήθηκε το 1965 στη Βέροια. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Α.Π.Θ. και εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Βιβλία του: Ποίηση: «Ροζ σκηνικά», (Βαλεντίνη, 1987), «Τα ποιήματα μιας αρσενικής πόρνης» (Βαλεντίνη, 1988), «Η αγρότισσα και άλλα ποιήματα» (Βαλεντίνη, 1992), «Η καρδιά των δρόμων» (Μπιλιέτο, 1995), «Η αναζήτηση της ομορφιάς» (τα τραμάκια, 1998), «Θερινό τετράδιο» (Οδός Πανός, 2010), «Το φόρεμα που αλλάζει» (Οδός Πανός, 2015). Συμμετοχή σε συλλογικό έργο: «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (Ενδυμίων, 2012). Πεζογραφία: «Η δουλειά μου ως γυμνό μοντέλο» (α΄ εκδ. Βαλεντίνη, 1988, β΄ εκδ. Οδός Πανός, 1999), «Να βάλεις την ομορφιά σπίτι σου, να ησυχάσεις» (Βαλεντίνη, 1990), «Τα φώτα της Λεμονιάς» (Βαλεντίνη 1993), «Υπόκλιση στον πειρασμό» (Οδός Πανός 2014), «Αγώνες ξιφομαχίας με ένα αγοροκόριτσο» (Οδός Πανός, 2017), «Καλοκαιρινός χάρτης της πόλης» (Οδός Πανός, 2018), «Αυτά που δεν πρέπει να ομολογήσεις» (Νησίδες, 2020). Δοκίμιο: «Στο ημίφως (Κείμενα αισθητικής, κριτικής, εξομολόγησης)» (Μπιλιέτο, 2020)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης