Κώστας Κουτσουρέλης, «Μνημοσύνη»

Ρίγη συλλέγει η μνήμη,
λύπες στιλπνές που αφυπνίζονται
σ’ ώρες ισόβιες, σ’ αέναες στιγμές,
όταν η σάρκα πένεται και η σκέψη ευπορεί
κι αδόκητα παίρνει ξανά το παρελθόν
ν’ αναφαίνεται, μεμιάς, ορατό
κι απροσέγγιστο.

Ρίγη υπόσχεται και ρίγη
σωρεύει στις όχθες του ο νους.
Μεσ’ απ’ του στήθους τις ρωγμές
πένθη παλιά κι ευφροσύνες αλλόκοτες
αναθρώσκουν ξανά προς το φως,
κυβερνήτης δεινός ο καιρός
πλοηγεί τις αισθήσεις.

Τόσες φωνές που βοούν
στα ερμάρια του σώματος,
τόσο αίμα που ανθεί στους σφυγμούς
όταν καταλαγιάζει η ανάσα στα πλήκτρα
και πάνω σε σελίδες ανέγγιχτες
απ’ τους ιστούς των δαχτύλων
ξετυλίγονται οι λέξεις.

Τόποι αθρυμμάτιστοι
κι αφές περαστικές που θροΐζουν,
θάλασσα σιωπηλή που επιστρέφει και πάλι
των άλλων το αλλού, μια βυθισμένη μουσική
απ’ τ’ ανοξείδωτο το κράμα τού
θυμητικού και των βλεφάρων
το άτεγκτο τώρα.

Γιατί πάντοτε μένουν
νωπά όσα αινίγματα ιστόρησε
ο χρόνος, σ’ όλα γλιστρούν του κορμιού
τα κοιτάσματα, όπως σκοτάδι ακατέργαστο
πέρα απ’ της νύχτας τα χείλη επιμένουν,
εκεί όπου αργοί κι ανεξήγητοι
βλασταίνουν οι στίχοι.

Εκεί όπου ανίδωτες
μες στην τόση τυφλότητα
ιριδίζουν για λίγο οι άλλοτε αλήθειες,
ειπωμένες σε γλώσσες νεκρές που κανείς
δεν μπορεί τώρα πια να εννοήσει,
χαραγμένες στο δέρμα
από χέρι αφανές.

Ρίγη υπόσχεται και ρίγη
στοιβάζει στις κυψέλες του
ο νους. Πάνω στης ώρας τους αφρούς
ανέχειες καινούργιες και παλιές πλησμονές
λάμνουν αργά προτού σβήσουν στο φως.
Γυμνός, δίχως έρμα, ο καιρός
ναυαγεί στις αισθήσεις.
~
απὸ το βιβλίο Ιστορίες του ύπνου, εκδ. Νεφέλη, 2000
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Κώστας Κουτσουρέλης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και μεταφραστική. Έζησε στη Γερμανία. Δημοσίευσε ποίηση, κείμενα για τη σκηνή, δοκίμια, μελέτες και μεταφράσεις. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής, το Μουσείο Μπενάκη, θέατρα της Αθήνας και της περιφέρειας και μελοποιήθηκαν από γνωστούς συνθέτες. Τα κριτικά του κείμενα περιστρέφονται γύρω από την εγχώρια και ξένη λογοτεχνία και σκέψη. Ανάμεσα στα βιβλία του συγκαταλέγονται το δοκίμιο "Κ. Π. Καβάφης" (2013), η ποιητική σύνθεση "Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη" (2014), η μετάφραση της "Ηλιόπετρας" του Ο. Πας (β' έκδοση συμπληρωμένη, 2015) ο μονόλογος "Κρέων" και το σατιρικό "Λάμπρου Λαρέλη Vita Poetica" (αμφότερα το 2016). Τον Δεκέμβριο του 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κίχλη το εκτεταμένο ποίημά του "Νύχτα". Τον Απρίλιο του 2019 η Μικρή Άρκτος εξέδωσε το δοκίμιό του "Η τέχνη που αυτοκτονεί: Για το αδιέξοδο της ποίησης του καιρού μας". Τον Δεκέμβριο του 2019 κυκλοφόρησαν τα "Ποιήματα" του Gottfried Benn σε εισαγωγή, μετάφραση και σχολιασμό δικό του (Gutenberg) και τον Ιούλιο του 2020 ο ποιητικός κύκλος "Η κόρη μου" (Κίχλη). Τον Φεβρουάριο του 2021 κυκλοφόρησε από τον ίδιο εκδότη η ανθολογία του «1821-2021» - Η Ελλάς των Ελλήνων: Δύο αιώνες εθνικά δεινά στον καθρέφτη της ποίησης. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι η συλλογή δοκιμίων «Τι είναι και τι δεν είναι η ποίηση», Μικρή Άρκτος 2021. Επιμελήθηκε εκδόσεις βιβλίων, αφιερώματα περιοδικών, διαδικτυακούς τόπους και ανθολογίες. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και λογοτεχνικά έντυπα. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ποιητικό Εργαστήριο του Ιδρύματος Σινόπουλου και λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ, το κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραµµα των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και το Ινστιτούτο Γκαίτε. To 2010 εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση στις εκδηλώσεις "Ρουρ - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης" (Ruhr - Kulturhauptstadt Europas 2010). Για την ποίησή του η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα (2013). Για την εργασία του στους "Ύμνους στη νύχτα" του Νοβάλις τιμήθηκε το 2012 με το Βραβείο Άρη Αλεξάνδρου και το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης από τη Γερμανική Γλώσσα. 

Διευθύνει την επιθεώρηση Νέο Πλανόδιον (neoplanodion.gr). 

[από την ιστοσελίδα του ποιητή koutsourelis.gr]