-Μη γέρνεις πλάι μου, μη με ραμφίζεις
θα πέσουμε μαζί
και θα κολλήσουμε μαζί στις ξόβεργες
Θήραμα φτερωτό, ελάχιστο, σχεδόν αόρατο
Με χρώματα
Τέσσερα πόδια δυο κεφάλια
-Έλα, ησύχασε
Άκου, μια μουσική απ’ τα βαθιά μας νανουρίζει
-Δεν είναι μουσική – είναι βροχή, είναι
Η επιμονή της ν’ αποπλύνει αίματα, λάσπες, θεωρίες
Η επιμονή της να πενθήσει έργα και ημέρες
-Περίμενε –
-Μην περιμένεις, μαινάδες οι στιγμές και σε κατασπαράζουν
-Κάθε στιγμή πολύτιμη τι σημασία έχει πού θα φτάσεις;
-Όποια κατεύθυνση κι αν διάλεξα ήτανε μάλλον μέλλον
Να τρέξω, να συρθώ, να περπατήσω, να πηδήξω.
-Αυτό το μαγεμένο δευτερόλεπτο, η απόφαση
σου αφαιρέθηκε για πάντα απ’ τα οκτάωρα, κοιμήσου
-Χρόνια περιπλανήθηκα ακολουθώντας
Παραπλανητικές ενδείξεις, άσφαλτα
Πάντα με οδηγούσαν στο ανοίκειο
Η ομορφιά παντού διασπασμένη, έψαχνα στα σκουπίδια
Συνεχιζόμουν στο τοπίο, άπλωνα, ανάσαινα
Έπαιρνα εισπνοές βαθιές πνιγόμουν
Τι τοξικός αέρας
Θεέ μου, μόρια από την Αίτνα του Εμπεδοκλή
Μόρια Υπατίας, του τρελού Πασκάλ
Μάγισσας καιομένης με τη μαύρη γάτα της, πνιγόμουν-
-Παραπλανήθηκες, κουράστηκες, παραμιλάς
Έλα να κοιμηθούμε, σκοτεινιάζει
-Πέρασε η μέρα; Και πού πήγε; Κι αυτή στα υπερπέρατα;
-Ω ναι. Εδώ και χρόνια, λάμπουν κίβδηλα
Οι αστερίες στο βυθό του ουρανού. Το βλέπουμε
Κοιμήσου
-Όμως, όλα, μα όλα, θα ’ναι πάλι
Προς στιγμήν αληθινά. Μη σταματήσεις να κοιτάζεις, μη
Μη γέρνεις πλάι μου-
θα πέσουμε μαζί
και θα κολλήσουμε μαζί στις ξόβεργες
Θήραμα φτερωτό, ελάχιστο, σχεδόν αόρατο
Με χρώματα
Τέσσερα πόδια δυο κεφάλια
-Έλα, ησύχασε
Άκου, μια μουσική απ’ τα βαθιά μας νανουρίζει
-Δεν είναι μουσική – είναι βροχή, είναι
Η επιμονή της ν’ αποπλύνει αίματα, λάσπες, θεωρίες
Η επιμονή της να πενθήσει έργα και ημέρες
-Περίμενε –
-Μην περιμένεις, μαινάδες οι στιγμές και σε κατασπαράζουν
-Κάθε στιγμή πολύτιμη τι σημασία έχει πού θα φτάσεις;
-Όποια κατεύθυνση κι αν διάλεξα ήτανε μάλλον μέλλον
Να τρέξω, να συρθώ, να περπατήσω, να πηδήξω.
-Αυτό το μαγεμένο δευτερόλεπτο, η απόφαση
σου αφαιρέθηκε για πάντα απ’ τα οκτάωρα, κοιμήσου
-Χρόνια περιπλανήθηκα ακολουθώντας
Παραπλανητικές ενδείξεις, άσφαλτα
Πάντα με οδηγούσαν στο ανοίκειο
Η ομορφιά παντού διασπασμένη, έψαχνα στα σκουπίδια
Συνεχιζόμουν στο τοπίο, άπλωνα, ανάσαινα
Έπαιρνα εισπνοές βαθιές πνιγόμουν
Τι τοξικός αέρας
Θεέ μου, μόρια από την Αίτνα του Εμπεδοκλή
Μόρια Υπατίας, του τρελού Πασκάλ
Μάγισσας καιομένης με τη μαύρη γάτα της, πνιγόμουν-
-Παραπλανήθηκες, κουράστηκες, παραμιλάς
Έλα να κοιμηθούμε, σκοτεινιάζει
-Πέρασε η μέρα; Και πού πήγε; Κι αυτή στα υπερπέρατα;
-Ω ναι. Εδώ και χρόνια, λάμπουν κίβδηλα
Οι αστερίες στο βυθό του ουρανού. Το βλέπουμε
Κοιμήσου
-Όμως, όλα, μα όλα, θα ’ναι πάλι
Προς στιγμήν αληθινά. Μη σταματήσεις να κοιτάζεις, μη
Μη γέρνεις πλάι μου-
~
Από την ανέκδοτη συλλογή «Νυχτολόγιο Αυγούστου»
πηγή
Η Παυλίνα Παμπούδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ΑΣΚΤ , καθώς και στο κολέγιο Byahm Shοw του Λονδίνου. Εργάστηκε στη διαφήμιση και στον εκδοτικό χώρο. Έχουν κυκλοφορήσει, μέχρι στιγμής, δεκαπέντε ποιητικές συλλογές της, βιβλία με πεζά και πολλά βιβλία για παιδιά. Έχει μεταφράσει Λιόυις Κάρολ, Τσαρλς Ντίκενς, Τ.Σ. Έλιοτ, ΄Άντον Τσέχωφ, Χαλίλ Γκιμπράν κ.ά. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων & μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού λόγου και τέχνης Περί ου. Οι ποιητικές συλλογές της είναι: Σχεδόν χωρίς προοπτική δυστυχήματος, Ίκαρος, 1971 Τα μωρά των αγγέλων, άσπρα και τυφλά, Ερμείας, 1974, Αυτός Εγώ, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1977, Καρτ ποστάλ, Εγνατία-Τραμ, Θεσσαλονίκη 1980, Το μάτι της μύγας, Κέδρος, 1983, Μαύρο του πράσινου, Νεφέλη, 1984, Ο ένοικος, Κέδρος 1989, Ιστορία μιας ώρας σε πτυσσόμενο χρόνο, Libro 1993, Ο λεπτουργός, Κέδρος 1997, Το μαύρο άλμπουμ, Κέδρος 1999, Ποιήματα 71-93, Κέδρος 2001, Το ημερολόγιο του διπλού χρόνου, Κέδρος 2005, Τιμαλφή, Ροές 2007, Τα χίλια φύλλα, Κέδρος 2009, Το σπίτι στους 40 δρόμους, Ροές 2011, Το μοβ άλμπουμ, Ροές 2012.
Από την ανέκδοτη συλλογή «Νυχτολόγιο Αυγούστου»
πηγή
Η Παυλίνα Παμπούδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ΑΣΚΤ , καθώς και στο κολέγιο Byahm Shοw του Λονδίνου. Εργάστηκε στη διαφήμιση και στον εκδοτικό χώρο. Έχουν κυκλοφορήσει, μέχρι στιγμής, δεκαπέντε ποιητικές συλλογές της, βιβλία με πεζά και πολλά βιβλία για παιδιά. Έχει μεταφράσει Λιόυις Κάρολ, Τσαρλς Ντίκενς, Τ.Σ. Έλιοτ, ΄Άντον Τσέχωφ, Χαλίλ Γκιμπράν κ.ά. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων & μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού λόγου και τέχνης Περί ου. Οι ποιητικές συλλογές της είναι: Σχεδόν χωρίς προοπτική δυστυχήματος, Ίκαρος, 1971 Τα μωρά των αγγέλων, άσπρα και τυφλά, Ερμείας, 1974, Αυτός Εγώ, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1977, Καρτ ποστάλ, Εγνατία-Τραμ, Θεσσαλονίκη 1980, Το μάτι της μύγας, Κέδρος, 1983, Μαύρο του πράσινου, Νεφέλη, 1984, Ο ένοικος, Κέδρος 1989, Ιστορία μιας ώρας σε πτυσσόμενο χρόνο, Libro 1993, Ο λεπτουργός, Κέδρος 1997, Το μαύρο άλμπουμ, Κέδρος 1999, Ποιήματα 71-93, Κέδρος 2001, Το ημερολόγιο του διπλού χρόνου, Κέδρος 2005, Τιμαλφή, Ροές 2007, Τα χίλια φύλλα, Κέδρος 2009, Το σπίτι στους 40 δρόμους, Ροές 2011, Το μοβ άλμπουμ, Ροές 2012.