Έτσι μια μέρα έγραψε για μας τους δυο η μοίρα,
εγώ να είμαι ορφανός και συ να είσαι χήρα.
Έλα λοιπόν να σμίξωμε, κι ο κόσμος ας σφυρίζει·
υπέρ χηρών και ορφανών κανένας δεν φροντίζει.
πηγή
εγώ να είμαι ορφανός και συ να είσαι χήρα.
Έλα λοιπόν να σμίξωμε, κι ο κόσμος ας σφυρίζει·
υπέρ χηρών και ορφανών κανένας δεν φροντίζει.
πηγή
Ο Δημήτριος Κόκκος (Ανδρίτσαινα, 1856 – Αθήνα, 1891) ήταν συγγραφέας και
ποιητής του 19ου αιώνα. Ο Δημήτριος Κόκκος διέπρεψε ως ποιητής με
ισχυρή φαντασία και καλλιτεχνικό αίσθημα. Σκοτώθηκε νεώτατος (36
χρονών). Ένας παράφρονας δολοφόνος τον πυροβόλησε την ώρα που έβγαινε
από το θερινό θέατρο «Ομόνοια», στο οποίο παιζόταν το έργο του «Η Λύρα
του Γερο-Νικόλα». [Βιογραφία]
