Παναγιώτης Γούτας, «Μαχαιρώματα»

 Πόσο αθόρυβα καταρρέουν
οι μαχαιρωμένοι στη μεγάλη οθόνη!
Καρατερίστες, συνήθως, ηθοποιοί
πρόσωπα μικρής συμμετοχής στην ταινία,
σχεδόν πάντα τους χτυπούν πισώπλατα
σε σκοτεινά σημεία των πόλεων
σε έρημους δρόμους ή έξω από κακόφημα μπαρ
τους χώνουν αδίστακτα το στιλέτο στη ράχη
κάποιες φορές στο στήθος ή στην κοιλιά
κι εκείνοι
με μιαν ανείπωτη απορία
ζωγραφισμένοι στα ορθάνοιχτα μάτια τους,
θαρρείς προγραμματισμένοι για τον χαμό τους,
δίχως να προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση
ήσυχα αποδέχονται το μοιραίο
υπάκουα λυγίζουν τα γόνατα
και βουβά ξεψυχούν.

Έτσι με έσφαξαν και μένα, τότε,
οι κουβέντες σου...

 ~

 από τη συλλογή Ντόρτια, Εκδ. Ποιήματα των Φίλων, 2012

πηγή

 

 Ο Παναγιώτης Γούτας γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε νομικά και παιδαγωγικά. Εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Από το 1990 δημοσιεύει ποίηση, διηγήματα και μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ από το 2002, δημοσιεύει τακτικά βιβλιοκρισίες και κριτικά κείμενα. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Τραμ", "Παραφυάδα", "Οδός Πανός", "Μπιλιέτο", "Εντευκτήριο", "Ένεκεν", "Πάροδος", "Πόρφυρας", "Παρέμβαση", "diodos 66100", "Jazz & Τζαζ" και το ένθετο "Πανσέληνος" της εφημερίδας "Μακεδονία". Είναι τακτικός συνεργάτης της "Οδού Πανός" και του "Index" και περιστασιακός συνεργάτης της "Βιβλιοθήκης" της εφημερίδας Ελευθεροτυπία". Το 2001 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια τη συλλογή αφηγημάτων "Τα λάφυρα του Αυγούστου" και το 2002 από τις ίδιες εκδόσεις, τα αφηγήματα "Το ίδιο έργο της ζωής μου". [Τίτλοι βιβλίων του συγγραφέα ΕΔΩ]