(1).jpg)
.png)
Αφού μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων
με πήγε βόλτα
με κοιτούσε, κάπου κάπου μιλούσε
με την άκρη των ματιών μου έβλεπα τη φωτιά
η θάλασσα δεν έφτανε να σβήσει τα χείλη του
κρατούσα το καπέλο μου στη μία άκρη
φυσούσε από μηδενικά σχήματα
με κοιτούσε,
περίμενε το χαμόγελό μου
τόσο γνώριμη ήταν η αγάπη του για μένα.
με πήγε βόλτα
με κοιτούσε, κάπου κάπου μιλούσε
με την άκρη των ματιών μου έβλεπα τη φωτιά
η θάλασσα δεν έφτανε να σβήσει τα χείλη του
κρατούσα το καπέλο μου στη μία άκρη
φυσούσε από μηδενικά σχήματα
με κοιτούσε,
περίμενε το χαμόγελό μου
τόσο γνώριμη ήταν η αγάπη του για μένα.
Η Γεσθημανή Σιδερίδη, κατάγεται από την Λεκάνη Καβάλας και γεννήθηκε στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας το 1971. Ασχολήθηκε με την ποίηση, παρακινούμενη από τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της και δεν σταμάτησε ποτέ τους ρυθμούς που την κάνουν να βιώνει τούτο το όμορφο ταξίδι της ζωής. Κάνοντας μια στάση στον λόγο της θα επισημάνουμε ότι για την Γεσθημανή η ποίηση είναι μια διαρκής προσπάθεια να ζωντανέψει μ’ ένα ξεχωριστό τρόπο μια μυρωδιά ή να ελευθερώσει απ’ την ανία της απόλυτης σιωπής ένα ήχο. Πέρασε ένα μικρό χρονικό διάστημα της ζωής της στην Αυστραλία μετά τον επαναπατρισμό της οικογενείας της μεγάλωσε στον Ορχομενό της Βοιωτίας. Σπούδασε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα σε Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο. Πολλά ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά ενώ συμμετείχε και σε συλλογικές εκδόσεις. Φύση αισιόδοξη αντιμετωπίζει με τόλμη και θετική σκέψη τα εμπόδια που συναντά στην ζωή της. Και όπως η ίδια αναφέρει : «Κάθε αγώνας ήταν μια πρόκληση για νίκη και φυσικά αυτό μόνον όταν είσαι αισιόδοξος μπορείς να το καταφέρεις. Η αγάπη, το χαμόγελο και οι όμορφες σκέψεις, είναι τα πλέον ανίκητα “όπλα” για τη ζωή». πηγή - συνέντευξη της ποιήτριας
