Παναγιώτης Γούτας, «Ξεροσφύρι στον αιώνα»

Ο αγαπημένος μου παππούς
Κοντά τριάντα χρόνια στο χώμα
Έρχεται καμιά φορά στον ύπνο μου.
«Έτσι θα μʼ αφήσεις;» μου λέει απαρηγόρητος.
«Μόνο με αραιά κεριά και θύμησες θαμπές
Και με κείνα τα λιγοστά σου αφηγήματα
Δεν έχει χαΐρι.
Στείλε μου κανένα ουζάκι και λίγη λακέρδα
Δυο βούκες παστουρμά, μια τζούρα ταραμοσαλάτα
Και καμιά τράπουλα – ας είναι και λειψή.
Έτσι, ξεροσφύρι, ʼδω χάμω
Με τόσες παγωμένες ψυχές τριγύρω
Πώς θα τον βγάλω κι αυτόν τον αιώνα;»

Πάω, του αγοράζω τα ζητούμενα
Τα βάζω σε πιάτο βαθύ
Και τα απιθώνω στο μνήμα του

~

 από τη συλλογή Ντόρτια, Εκδ. Ποιήματα των Φίλων, 2012

πηγή

 

 Ο Παναγιώτης Γούτας γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε νομικά και παιδαγωγικά. Εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Από το 1990 δημοσιεύει ποίηση, διηγήματα και μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ από το 2002, δημοσιεύει τακτικά βιβλιοκρισίες και κριτικά κείμενα. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Τραμ", "Παραφυάδα", "Οδός Πανός", "Μπιλιέτο", "Εντευκτήριο", "Ένεκεν", "Πάροδος", "Πόρφυρας", "Παρέμβαση", "diodos 66100", "Jazz & Τζαζ" και το ένθετο "Πανσέληνος" της εφημερίδας "Μακεδονία". Είναι τακτικός συνεργάτης της "Οδού Πανός" και του "Index" και περιστασιακός συνεργάτης της "Βιβλιοθήκης" της εφημερίδας Ελευθεροτυπία". Το 2001 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια τη συλλογή αφηγημάτων "Τα λάφυρα του Αυγούστου" και το 2002 από τις ίδιες εκδόσεις, τα αφηγήματα "Το ίδιο έργο της ζωής μου". [Τίτλοι βιβλίων του συγγραφέα ΕΔΩ]