Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Έμιλι Ντίκινσον (Emily Dickinson), «Μια μύγα άκουσα να ζουζουνίζει—όταν πέθανα..»

Μια μύγα άκουσα να ζουζουνίζει—όταν πέθανα—
Η Ακινησία στο Δωμάτιο
Ήταν σαν του Αέρα την Ακινησία—
Ανάμεσα στης Καταιγίδας τους σπασμούς—

Γύρω τα μάτια—είχαν στεγνώσει απ’ το τρίψιμο τα δάκρυα
Κι οι ανάσες συγκεντρωνόντουσαν αποφασιστικά
Γι’ αυτή την τελευταία πράξη—όταν ο Βασιλεύς
Μες στο Δωμάτιο—Εμφανίζεται

Τα Τιμαλφή μου έδωσα διαθήκη—Υπέγραψα να πάρουν
Το τμήμα του εαυτού μου που μπορούσε
Να διαμοιραστεί—κι ήτανε τότε
Που στη μέση μπήκε μια μύγα—

Με βόμβο μπλε—αβέβαιο—διστακτικό
Στο φως—κι εμένα ανάμεσα
Και τότε τα Παραθύρια σβήσαν—και τότε
Δεν έβλεπα να δω—

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης