Ως έκρηξη γεννήσεως
το κλάμα μου ακούστηκε.
Ως ανθός μαραμένος
ξεριζώθηκα
απ’ το γενετήσιο δέντρο
της θνητής μου μάνας.
Γεννήθηκα ξανά
στην παλιά γη
– άνθρωπος φθαρτός
με το σημάδι του Ουριήλ
κάτω απ’ το στήθος.
Γεννήθηκα
και στη φούχτα μου κρατούσα
ένα ηλιοβασίλεμα ολάκερο,
το ακάνθινο στεφάνι του
ήδη τρόχιζε
την ύπαρξή μου.
«Να σας ζήσει» άκουσα.
οι μέρες του Θέρους μου
είχαν κιόλας ξεκινήσει.
το κλάμα μου ακούστηκε.
Ως ανθός μαραμένος
ξεριζώθηκα
απ’ το γενετήσιο δέντρο
της θνητής μου μάνας.
Γεννήθηκα ξανά
στην παλιά γη
– άνθρωπος φθαρτός
με το σημάδι του Ουριήλ
κάτω απ’ το στήθος.
Γεννήθηκα
και στη φούχτα μου κρατούσα
ένα ηλιοβασίλεμα ολάκερο,
το ακάνθινο στεφάνι του
ήδη τρόχιζε
την ύπαρξή μου.
«Να σας ζήσει» άκουσα.
οι μέρες του Θέρους μου
είχαν κιόλας ξεκινήσει.
~
Η Βίκυ Κατσαρού γεννήθηκε το 1987 και ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, στη θεατρολογία και στο Η’ Εργαστήρι Επιμελητών του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ). Εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων. Τίτλοι βιβλίων: Τα κεράσια της Εύας (Ιωλκός, 2018)