Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Της μιας ανάσας ποιήματα»

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Καμβάς λιβάδι.
Μιας πεταλούδας στάση,
πινελιά δροσιάς.
Από την ενότητα
Ι. Βεντάλια θέρους

ΧΑΪΚΟΥ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΓΕΡΑΝΟΥ

Οι φτερούγες μου:
τα δεδομένα χέρια
των ερώτων μου.

Από την ενότητα
ΙΙ. Φθινοπωρινό αναλόγιο

ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ
 
Φθαρμένο ράσο
μιας μοναξιάς-θρησκείας,
το βιος μου όλο.

Από την ενότητα
III. Δώδεκα ronin

ΛΕΥΚΗ ΑΡΚΤΟΣ

Παμφάγος μήνας
και το χιόνι δαγκώνει
τα πέδιλά μου.

Από την ενότητα
IV. Καρποί χειμώνα

ΕΚΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ

Δεν ζει στο παρόν
και όλα τ’ αναβάλλει
η Νοσταλγία.

Από την ενότητα
V. 12 tea lights

ΡΑΣΤΩΝΗ

Ο ήλιος ψηλά
λαμπρός χαρταετός μου
κι αφήνω σπάγκο.

Από την ενότητα
VI. Ισημερία εαρινή
~
Η πρόκληση της μικρής φόρμας. Ποιήματα λιτά και αυτάρκη, χωρίς διάθεση επέκτασης. Η φύση με τους ρυθμούς της, τις εναλλαγές και τη διδασκαλία της. Η απουσία συναισθημάτων. Η συνομιλία δώδεκα αποσυνάγωγων −αξιοπρεπών ωστόσο− πολεμιστών, και η σύμπτυξη μίας ακόμη, σε ποίημα. Το βλέμμα στην ανατολή άπω, και μία νέα, διαφορετική έστω, απόπειρα απόδοσης της ποίησης, είναι οι άξονες των 52+6 ποιημάτων −γραμμένων με τον τρόπο του χαϊκού−, τούτης της συλλογής. Ταξιδεύουν με μιαν ανάσα. Ευγενείς συνοδοιπόροι τους, οι εικαστικές παρεμβάσεις της Χριστίνας Καραντώνη. Δ.Γ.Π. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019) και «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022) ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016). 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης