Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Διάλειμμα»

Τις νύχτες μες στο βρόμικο λιμάνι
σβήνει απ’ τ’ αυτιά μου η προδομένη μουσική.

Μα το απομεσήμερο, όταν σχολούνε τα παιδιά,
στήνω καρτέρι για τα πιο ωραία μάτια,
και τότε σβήνουν οι σκληρές φωνές εντός μου,
ξεχνώ τα ξένα γόνατα και τους αυχένες,
λιγότερο επικίνδυνη νιώθω τη μοναξιά μου
κι ακούω ξανά την προδομένη μουσική.

~
Ξένα γόνατα (1954)
πηγή