Όμορφος κήπος, ο κήπος μου.
Τον φροντίζω κάθε μέρα.
Κι αυτός ανταποδίδει τη φροντίδα
με την απλόχερη ομορφιά του, τις μυρωδιές του.
Αυτά τα πρωινά,
που η συνήθεια με κάνει να βηματίζω στο χώμα του,
νιώθω πως κάτι έχει αλλάξει.
Είναι αυτό το υπέροχο λουλούδι.
Φύτρωσε απρόσκλητο.
Φύτρωσε από σπόρο που πρέπει να έπεσε απ’ του ήλιου την αγκα-
λιά.
Γι’ αυτό και τόση λάμψη...
Με μίσχο θαλερό, ζωηρό, να μεγαλώνει κάθε μέρα.
Πέταλα υπέροχα, πεταλούδας φτερά.
Χρώματα άλλα, ξένα στα μάτια μου ως τα τώρα.
Όλα, σαν δανεικά από άλλη πλάση, άφθαρτη, θεία.
Από μακριά το κοιτάζω. Κόσμημα.
Μα, σαν πλησιάσω, σαν τα βήματά μου σιμά του με φέρνουν,
νιώθω τον υπέροχο μίσχο να γέρνει προς το μέρος μου.
Ελαφρά. Μια ιδέα. Ανεπαίσθητα.
Ή μήπως η φαντασία κι ο πόθος μου συνωμοτούν;
Τρέμω, από δέος, πιο κοντά να πλησιάσω τόση ομορφιά.
Τρέμω, από χαρά, που τόση ομορφιά τα μάτια και την καρδιά μου
κατακλύζει.
Ο κήπος μου άλλαξε.
Για πάντα.
Ο κήπος μου. Όμορφος. Ήταν.
Τα λόγια τώρα δε φτάνουν.
Δε χρειάζεται να φτάνουν.
~
από τη συλλογή Στάλες, εκδ. Ιωλκός, 2011
πηγή
Τον φροντίζω κάθε μέρα.
Κι αυτός ανταποδίδει τη φροντίδα
με την απλόχερη ομορφιά του, τις μυρωδιές του.
Αυτά τα πρωινά,
που η συνήθεια με κάνει να βηματίζω στο χώμα του,
νιώθω πως κάτι έχει αλλάξει.
Είναι αυτό το υπέροχο λουλούδι.
Φύτρωσε απρόσκλητο.
Φύτρωσε από σπόρο που πρέπει να έπεσε απ’ του ήλιου την αγκα-
λιά.
Γι’ αυτό και τόση λάμψη...
Με μίσχο θαλερό, ζωηρό, να μεγαλώνει κάθε μέρα.
Πέταλα υπέροχα, πεταλούδας φτερά.
Χρώματα άλλα, ξένα στα μάτια μου ως τα τώρα.
Όλα, σαν δανεικά από άλλη πλάση, άφθαρτη, θεία.
Από μακριά το κοιτάζω. Κόσμημα.
Μα, σαν πλησιάσω, σαν τα βήματά μου σιμά του με φέρνουν,
νιώθω τον υπέροχο μίσχο να γέρνει προς το μέρος μου.
Ελαφρά. Μια ιδέα. Ανεπαίσθητα.
Ή μήπως η φαντασία κι ο πόθος μου συνωμοτούν;
Τρέμω, από δέος, πιο κοντά να πλησιάσω τόση ομορφιά.
Τρέμω, από χαρά, που τόση ομορφιά τα μάτια και την καρδιά μου
κατακλύζει.
Ο κήπος μου άλλαξε.
Για πάντα.
Ο κήπος μου. Όμορφος. Ήταν.
Τα λόγια τώρα δε φτάνουν.
Δε χρειάζεται να φτάνουν.
~
από τη συλλογή Στάλες, εκδ. Ιωλκός, 2011
πηγή
Ο Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης γεννήθηκε στο Περιστέρι το 1970. Σπούδασε βιολόγος στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται στο Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης της φαρμακευτικής εταιρίας "ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ-ΛΙΛΛΥ ΑΕΒΕ". Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα τον Απρίλιο του 2011 με την ποιητική συλλογή "Στάλες". Ποιήματα και διηγήματά του έχουν διακριθεί σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Εργογραφία: Στάλες (2011). Νέα εσοδεία (2013). Στα χνάρια των αετών (2019).