Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Μαριαλένα Δισακιά, «Να μη χαθώ»

Κλείνω ξανά μια πόρτα που
οδηγούσε στο δρόμο για το φως
Αποστολή θανάτου τα όνειρα μου
Δεν θα κρίνω από τα μάτια τους άλλους
Δεν θα κοιμηθώ ξανά
Πολλά τα χρωματιστά δέντρα και
ξανά παραμύθι με νεράιδες μου φέραν..
Να μη χαθώ με πρόσταξαν μα χάθηκαν εκείνοι…
Έπαρση!
Ξανά!
Όλοι μαζί βγάλαν τις γλώσσες τους
να κρέμονται
από μια σκούπα που πετούσε
Μυστικά εμπιστοσύνης έκρυψα
μα να είσαστε σίγουροι
ότι έχω σκεφτεί φωναχτά
Δράκων ματιές σας έλουζαν
στην μισή αλήθεια των οφειλών προς το δωμάτιο της θλίψης
Αμετανόητη…
Επανέρχεται το θαύμα των τσιγάρων και του καπνού
Επιστρέφει ζώντας στα κάγκελα
του εγκεφαλικού φλοιού
των πορτοκαλιών
μα της ελιάς χυμός ουσίας
η απουσία των αθανάτων υπερέχει.
πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Δισακιά Μαριαλένα γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε και σπούδασε λογιστικά. Η ζωή την οδήγησε στη Σκύρο. Εκεί έζησε 15 χρόνια δουλεύοντας ως λογίστρια, επάγγελμα που εξασκούσε κι όταν επέστρεψε στην Αθήνα. Πάντα την ακολουθούσε ένα τετράδιο, ένα δικό της τετράδιο που το γέμιζε λέξεις. Λέξεις που μιλούσαν για τη ζωή της, λέξεις που δεν είχαν καμιά σχέση με τους «αριθμούς» των πελατών της ,λέξεις που ήταν η δική της αλήθεια, το δικό της πάθος. Σήμερα ζει μόνιμα στην Αθήνα, «μακριά» απ’ τους αριθμούς των πελατών, κοντά στα δικά της «γράμματα» στις δικές της λέξεις. Ελεύθερη πια, έχει ως μόνη της ενασχόληση την ανάγνωση και τη γραφή. Αφοσιώθηκε επιτέλους στο πάθος της. Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής κι ανάγνωσης. Απέκτησε βεβαίωση σπουδών από το Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου «Αυτοπεποίθηση-Αυτογνωσία» «Αυτοπεποίθηση- Αυτοεκτίμηση», «Η τέχνη της επικοινωνίας» και «Στην τέχνη της ευτυχίας». Γράφει ποίηση και διηγήματα . Διηγήματα της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Κύμα σε τρείς συλλογικές ανθολογίες («Ανθολογία μικρού διηγήματος για την νύχτα», «Ιστορίες πάθους και μαγειρικής» και «Παράξενες ιστορίες με γάτες») “Ασκήσεις επί χάρτου ” από τις Εκδόσεις Κύμα διηγήματα, αφηγήσεις και ποίηση. Απο τις εκδόσεις Εντύποις “Ρευστά όρια” συλλογικός τόμος ποίησης. Ποίημα της επιλέχθηκε από τις εκδόσεις PROVOCATEYR και συμμετάσχει στα   «Ανεμοδαρμένα ποιήματα»  Δίγλωσση  Συλλογή Ελληνικής ποίησης του 21ου αιώνα. Από τις εκδόσεις Λευκό Μελάνι κυκλοφορεί από το 2018 η πρώτη ποιητική της συλλογή «Οι στροβιλισμοί της Αστάρτης» [από την ιστοσελίδα της ποιήτριας marialenadisakia.gr]

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης