Κατερίνα Ηλιοπούλου, «Θάλαμος μεταμέλειας»

Το δωμάτιο είναι λιτό.
Όταν μπαίνω μέσα απογειώνεται απότομα
Σαν αερόστατο που του κόβουν τα σκοινιά.
Είναι ωραία αλλά δεν μπορείς να φύγεις

Όλο το πρωινό παρακολουθώ τα σύννεφα.
Το βράδυ προσεύχομαι να γυρίσει το μικρό σκοτεινό μου ζώο.
Ποτέ μου δεν ρωτήθηκα για την προέλευσή του
Μου είχε απλά δωθεί.
Ίσως να ήταν και δικό μου παράγωγο.

Η απαλότητά του με συγκλόνιζε.
Το σώμα του μετέδιδε το ρίγος του κόσμου
Ένας θρόμβος σκοταδιού αναδυόταν απ` τα μάτια του.

Φώλιαζε στις πιο κρυφές μου κοιλότητες
Απ` αυτή την άποψη με γνώριζε καλά.
Μου δίδαξε τα τρία «φ»
Φως
Φαίνομαι
Φόβος
Κι άρχισα να συλλαβίζω

Ποτέ δεν βρήκα το σωστό συνδυασμό.
Ίσως ήμουν επιπόλαιη
Μου έλειπε η επιμέλεια
Ήταν όμως το αινιγματικό πλήθος των φύλλων στα δέντρα,
Που αποσπούσαν την προσοχή μου
Και η προσμονή της θάλασσας που την ήθελα ολοένα πιο αλμυρή.

Το ζώο μου έγινε ανυπόμονο.
Του ζήτησα παράταση
Αγρυπνούσε περιμένοντας
Έγινε άγαλμα αναμονής

Για να το ξεφορτωθώ του έδωσα τον ύπνο μου.
Στοίχειωσε τα όνειρά μου.
Μέσα σε κάθε καθρέφτη, αναγνώριζε τη μοναξιά του
Ήταν απαρηγόρητο.
Κλαίγοντας γοερά
Εμφιάλωνε μεθοδικά τα δάκρυά του σε μπουκάλια
Έβγαζε τα βιβλία μου απ` τα ράφια και τα τοποθετούσε στη σειρά

Μέρα τη μέρα, νύχτα τη νύχτα
Μέχρι να συμπληρώσει τα άπαντα των δακρύων
Όταν στέγνωσαν τα μάτια του, συγκέντρωσε σύννεφα έξω απ` το παράθυρό μου.
Η βροχή το συντηρούσε
Από μέσα ήταν πράσινο
Και πρασίνιζε ολοένα μέχρι να μουσκέψει ολόκληρο

Παρέμενε ευγενικό.
Ζάρωνε ματώνοντας την τρυφερότητά του στα κρυφά,
Να μη μ` αναστατώσει\ κρυβόταν σε βαθιά λαγούμια
«Μην τα βλέπεις όλα μαύρα», του είπα
Ρούφηξε απ` τα μάτια μου την όραση
«Μόνο μη φύγεις», ψιθύρισα
Ολόκληρο το τελευταίο βράδυ στεκόταν καταμεσίς στο πάτωμα δονούμενο
Όπως ένα εκκρεμές που πρόκειται επιτέλους να σημάνει.

Έκτοτε μια αχνή γραμμή
Χαράζεται στην παλάμη μου
Παράλληλα με τη ζωή μου.

~
από τη συλλογή Άσυλο, εκδ. Μελάνι, 2008
πηγή
Εξαμηνιαίο περιοδικό [φρμκ] Φάρμακο | Διεύθυνση Έκδοσης: Κατερίνα Ηλιοπούλου

Η Κατερίνα Ηλιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το1967. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο τμήμα Χημείας και στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Metropolitan University στο Λονδίνο. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης: Ο κύριος Ταυ, (Μελάνι 2007, βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω), Άσυλο (Μελάνι, 2008), Το βιβλίο του χώματος (Μελάνι, 2011 υποψήφιο για το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω), Gestus (ποίηση και φωτογραφία μαζί με τον Γιάννη Ισιδώρου, [φρμκ], 2014), Μια φορά κάθε τοπίο και ολότελα (2015 Μελάνι, βραχεία λίστα για το βραβείο ποίησης του Αναγνώστη). . Έχει επιμεληθεί και μεταφράσει στα ελληνικά μια ανθολογία με ποίηση της Sylvia Plath (Σύλβια Πλαθ Ποιήματα Κέδρος, 2003) και το Άριελ, (Μελάνι 2012), σε συνεργασία με την Ελένη Ηλιοπούλου, καθώς και ποίηση της Mina Loy, του Ted Hughes, του Robert Hass, (περιοδικό Ποίηση, Ποιητική, poema, ΦΡΜΚ). Ως μέλος της ομάδας εικαστικών intothepill συνδιοργάνωσε το έργο Κaraoke Poetry Bar, στην Μπιενάλε της Αθήνας 2007. Συνεπιμελείται τον δικτυακό τόπο greekpoetrynow.com. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή μεταφραστικά και συγγραφικά προγράμματα, φεστιβάλ και Μπιενάλε. Η ποίησή της έχει μεταφραστεί και δημοσιευτεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, σουηδικά, σερβικά, τουρκικά, φινλανδικά και βουλγαρικά. Το πρώτο βιβλίο της Ο κύριος Ταυ, εκδώθηκε στα Τουρκικά (Delta Yayinlari editions, Istanbul 2012) και στα Γαλλικά (Oie de Cravan editions, Montreal 2012). Δημοσιεύει επίσης κριτικές και δοκίμια. Διευθύνει το εξαμηνιαίο περιοδικό ΦΡΜΚ, για την ποίηση, την ποιητική και τα εικαστικά.