Τάκης Βαρβιτσιώτης, «Έφθασε αμίλητος»

Έφθασε αμίλητος αγρυπνώντας
Το αληθινό χαμόγελο
Της ύπαρξής σου

Την αχτίδα του ρόδου
Που σε γυμνώνει ολόκληρη
Που σε κλειδώνει
Μέσα στον ύπνο
Μέσα στα όνειρα
Μες σε μια κάμαρα
Μυστική
Δίχως διέξοδο

Τα χρώματα έφθασα
Του κορμιού σου
Που αλλάζουν αδιάκοπα
Όπως κι εγώ

Το λίκνο της θύελλας
Που σε τυλίγει
Μ’ ένα καινούριο άρωμα
Πιο ελαφρό

Οι μίσχοι της ηλικίας μου
Ανασαίνουν
Τα γαλανά σου μάτια

Τα χέρια σου πιο ελεύθερα
Με καθρεφτίζουν

Δε θέλω πια να σε κρατώ
Δε θέλω πια να σε φιλήσω

Σ’ αναζητώ μακρύτερα απ’ τον ύπνο σου
Μακρύτερα κι απ’ τη φωνή σου

Σκάβω ρυάκια πιο πέρα απ’ τον ήλιο

~
στον συγκεντρωτικό τόμο: Τάκης Βαρβιτσιώτης.  Ποιήματα (1941–2002). 2η έκδ. Καστανιώτης, 2003 (εξαντλημένο σε όλες τις αναζητήσεις)

πηγή

 

Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης (Θεσσαλονίκη, 1916 - Θεσσαλονίκη, 2011) ήταν ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου και έζησε όλη του τη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και εργάστηκε ως δικηγόρος. Την πρώτη του ποιητική εμφάνιση την έκανε σε ηλικία είκοσι ενός ετών, στο πρωτοποριακό περιοδικό "Μακεδονικές Ημέρες", με την εκδοτική ομάδα του οποίου συνδέθηκε στενά. Έκτοτε, αφιερώθηκε στην ποίηση με πάθος και συνέπεια. Για τους νεότερους ομοτέχνους του ο Τάκης Βαρβιτσιώτης αποτελούσε σημείο αναφοράς, υπήρξε ο τελευταίος επιζών ποιητής της παλιάς λογοτεχνικής παράδοσης της Θεσσαλονίκης και της λογοτεχνικής συντροφιάς του φαρμακείου του Ν.Γ. Πεντζίκη, συνεργάτης των θρυλικών περιοδικών "Μακεδονικές Ημέρες", "Κοχλίας" και "Μορφές". Η ποίησή του ήταν λυρική, ενορατική, μυστικιστική, στα βήματα του νεοσυμβολισμού, με επιρροές και από τους υπερρεαλιστές ποιητές Πολ Ελυάρ και Πιερ Ρεβερντύ. Δοκιμιογράφος και μεταφραστής, άφησε πολλές μεταφράσεις, κυρίως γάλλων, ισπανών και λατινοαμερικανών ποιητών, μεταξύ των οποίων οι Μποντλέρ, Λόρκα, Απολλιναίρ, Μαλαρμέ, Νερούδα και Ελυάρ. Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο Τάκης Βαρβιτσιώτης υπήρξε από τους πιο πολυ-βραβευμένους ποιητές. Ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης τον είχε χαρακτηρίσει «Ευρωπαίο ποιητή μιας σπάνιας ευαισθησίας και βαθύ γνώστη της λυρικής τέχνης, που αξίζει τον έπαινο, όχι μόνο της ιδιαίτερης πατρίδας του, αλλά και των καλλιεργημένων ανθρώπων όλου του κόσμου». [Βιογραφία]