Αλέξιος Μάινας, «Το ένα, ακίνητο, άκρο ενός ήχου της σιέστας»

Στον Πέτρο Στεργιόπουλο

Σταμάτησε σε μουντζούρες
να περιχέει η ζέστη
τα ρίγη των χαμηλών πυλώνων
στον ώμο του ποδηλάτη
που διορθώνει
κλακ
την αλυσίδα
εδώ και μέρες

καθώς τώρα
το αθησαύριστο φως,
αφού μεγάλωσε και κυμάτισε
σαν πέστροφα μες στ’ αγκάθια και τις σκιές του,
γέννησε και πέθανε κοκάλινο στα χωράφια.

Χέρσα χωρίς χαμομήλια και δημοκοπίες,
μέρες άπνοιας με δεμάτια λιγνών κορμών
σε μαύρο σκοινί σαν στάχυα

στις οποίες είδα να εκβάλλουν
κατά διαστήματα τα μονοπάτια
με τις ξερολιθιές
στην κεντρική αρτηρία
του ασφαλτοστρωμένου δρόμου

κι εκεί που τελειώνει το κόκκινο χώμα
ν’ αρχίζει η άυπνη έννοια
της (ανθρώπινης) παρουσίας

κι ανάμεσα στ’ αγάλματα του τηλέγραφου
δυνατότητες ρημάτων
σε αθημώνιαστα μπουκέτα κενού

κι αδιόρατες εναντιότητες
σ’ ενότητες άδειας πίσσας,
υποκείμενης,
πάνω στην οποία.
~
από τη συλλογή Το περιεχόμενο του υπόλοιπου, εκδ. Γαβριηλίδης, 2011
πηγή

Ο Αλέξιος Μάινας έχει ελληνογερμανική καταγωγή. Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Ασχολείται με τη μετάφραση και την επιμέλεια (Καβάφης, Ρίτσος, Μπύχνερ για το θέατρο – μετάφραση/δραματουργία του Βόυτσεκ κλπ.). Συνεργάζεται με θιάσους (π.χ. Ομάδα Ξανθίας, Ελληνογερμανικό Θέατρο, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) και διευθύνει το σεμινάριο «ΣμεΣ» (Συναντήσεις με Συγγραφείς). Γράφει ποίηση, διήγημα και δοκίμιο. Πρώτες δημοσιεύσεις έκανε το 1994. Μεμονωμένα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και ανθολογηθεί σε οκτώ γλώσσες. Τίτλοι βιβλίων: Το περιεχόμενο του υπόλοιπου (Γαβριηλίδης, 2011 - βραβείο στο Συμπόσιο Ποίησης). Το ξυράφι του Όκαμ (Μικρή Άρκτος, 2014). Ο διαμελισμός του Αδάμ (Ελβετία, ιδιωτ. έκδ. 2018). Ανοσία της αγέλης (εκδ. Μικρή Άρκτος, 2021)