(1).jpg)
.png)
Πρώτη φορά νιώθω να μου αντιστέκονται τόσο. Μοιάζει ίσως παράλογο, αλλά πάντοτε ζητούσα από ό,τι αναμετριόμουν να διαθέτει δύναμη και κυρίως αυτοδυναμία. Μάλιστα, η αυτοδυναμία είναι ένα στοιχείο που εκτιμούσα πάντοτε στους άλλους και το επιδιώκω μονίμως για τον εαυτό μου, αφού το θεωρώ δείγμα ψυχικής υγείας. Δεν είναι βέβαια και το ευκολότερο πράγμα, μιας και με τη μικρή μου πείρα βλέπω ότι σχεδόν όλοι είναι εξαρτημένοι, από ανθρώπους, πράγματα, ιδέες, καταστάσεις, κατασκευές. Θα μου πεις, βέβαια, ότι η ύπαρξη αυτοδυναμίας δίνει ένα επίχρισμα εγωισμού ή υπερεκτίμησης εαυτού στους ανθρώπους, αλλά νομίζω ότι και μόνο η απαλλαγή από εξαρτήσεις δίνει το στίγμα μιας ωριμότητας. Ωριμότητας που θωρακίζει τις ευαίσθητες ψυχές. Κι έπειτα, δε γνωρίζω κάποιον που να του χαρίστηκε η αυτοδυναμία, η στοιχειώδης ανεξαρτησία. Όλοι με αγώνα τις κατέκτησαν και με ακόμα περισσότερο αγώνα τις συντηρούν. Μα, τίποτα δε χαρίζεται στην έρμη τη ζωή; [...]
~
από τη συλλογή Κράτα την Άνοιξη, εκδ. Γαβριηλίδης, 2014
πηγή
~
από τη συλλογή Κράτα την Άνοιξη, εκδ. Γαβριηλίδης, 2014
πηγή
Ο Γιώργος Δουατζής γεννήθηκε Δεκέμβριο του 1948 στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο στο Παρίσι. Δημοσιογραφεί από το 1974. Εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής, διευθυντής. Πρώτη του λογοτεχνική εμφάνιση το 1971, στην «Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς» των εκδόσεων Άγκυρα. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ρωσικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, τσεχικά. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Γραφτά (1976). Τοπική Αυτοδιοίκηση (1986, Εξάντας). Τα Μικρά (1996, Κάκτος). Απάνθισμα Τάσου Λειβαδίτη (1997, ανθολόγηση, Κέδρος). Προς Δέκα Επιστολή (2001, Μίλητος). Προς Δέκα Επιστολή – Τα Ανεπίδοτα (2002, 2003 Εξάντας). Σπονδές (2004, Εξάντας. Τα Μικρά β’ (2004, Εξάντας). Τα κόκκινα παπούτσια (2004, Εξάντας). Το Κουμπί (2004, Εξάντας). Συνομιλία με τον Νυχτερινό Επισκέπτη (επιμ. Γ. Δουατζή, 2008, Κέδρος). Μη φεύγετε, κύριε Ευχέτη (2008, μυθιστόρημα, Λιβάνης). Περί Δημοσιογραφίας, (2010, δοκίμιο, Πεδίο). Φωτοποιήματα (2010, Καπόν). Πατρίδα των καιρών (2010, Καπόν). Το Κουμπί (έκδοση αναθεωρημένη, 2011, Ιωνικό Κέντρο). Το σπασμένο παιχνίδι, Κώστας Αξελός (2011, Καπόν). Σχεδίες (2012, Καπόν). Τα 99 Μικρά (2013, Vakxikon (έντυπο, e-book). Η άλλη λέξη (2014, διηγήματα, Γαβριηλίδη). Ωδή στα κόκκινα παπούτσια (2014, Γαβριηλίδης (ελλην.-ισπανικά). Κράτα την Άνοιξη (2014, Γαβριηλίδης, (ελλην.-γαλλικά) με CD). # Ανάσα από πηλό, (2015, μυθιστόρημα, Πάπυρος). Το κόκκινο κασκόλ (2016, Μανδραγόρας). Ο Μουσουργός (2017, νουβέλα, Στίξις). Τα Κάτοπτρα (2017, Στίξις). Τάσος Λειβαδίτης. Ο ποιητής, το έργο, η ζωή του (επιμ. Γ. Δουατζή, 2017, Στίξις). Αντικατοπτρισμοί, Διάλογος Ρουκ-Δουατζή (2017, Στίξις). Χρόνου Σκιά (2018, Στίξις). Γ. Δουατζής – Απάνθισμα (1976-2018) (επιμέλεια Γ. Ρούσκας, 2019, Στίξις). Χρονογραφίες – Σημειώσεις ημερολογίου (2021, Κάκτος). Χάρτινοι απόγονοι (Στίξις, 2021) [από την ιστοσελίδα του ποιητή - douatzis.gr]
