Μεσάνυχτα παρά κάτι, άπνοια, με θερμοκρασία στους 22 βαθμούς κελσίου,
Μαγιάτικη νύχτα, έναστρη, 31 του μηνός
Τυλιγμένοι στο σκοτάδι του απόμερου τοπίου της φύσης,
Με τη μελωδία από τα πουλιά, την απαλή ανάσα των λουλουδιών,
Την υπερτροφία των χόρτων,
Ω! γλυκιά γυναίκα σε παρέσυρα με παρέσυρες
Στη δίνη του κορμιού σου, στη δίνη του κορμιού μου
Η ανάσα σου, το φιλί σου, το άρωμά σου,
Μαγιάτικη νύχτα, έναστρη, 31 του μηνός
Τυλιγμένοι στο σκοτάδι του απόμερου τοπίου της φύσης,
Με τη μελωδία από τα πουλιά, την απαλή ανάσα των λουλουδιών,
Την υπερτροφία των χόρτων,
Ω! γλυκιά γυναίκα σε παρέσυρα με παρέσυρες
Στη δίνη του κορμιού σου, στη δίνη του κορμιού μου
Η ανάσα σου, το φιλί σου, το άρωμά σου,
Έχεις πιο λείο δέρμα από την Κ.,
Και πιο μικρό στήθος,
Και τα οπίσθια πιο λεία, πιο απαλά,
Και η υγρασία μέσα σου πιο βαθιά,
Πιο ζεστή, πιο ρευστή,
Και τ’ ανείπωτα χάδια σε περιοχές
Που δε λέγονται, πιο δεκτικά-
Ω! γλυκιά γυναίκα ένιωσα μέσα σου το καυτό μεδούλι της φύσης.
Το επόμενο μεσημέρι οι νωπές αισθήσεις από το κορμί σου
Με δονούσαν ακόμα
Όσο κοίταζα την Κ. να κάθεται στο μπαλκόνι,
Μέσα η τηλεόραση να παίζει διαφημίσεις για αντηλιακά,
Για προστασία στον ήλιο από το μελάνωμα,
Για όζες στα νύχια, για κρέμες στους κάλους,
Καθόταν η Κ. στο μπαλκόνι με την φίλη της,
Κάπνιζαν, έπιναν καφέ
Κι εκείνο που με συγκινούσε δίπλα στη σκέψη σου
Ήταν η υποψία πως η Κ. ή μάλλον καλύτερα η φίλη της
Θα στρέψει προς το βλέμμα μου
Την κοντή λουλουδάτη εσθήτα που φοράει.
Και πιο μικρό στήθος,
Και τα οπίσθια πιο λεία, πιο απαλά,
Και η υγρασία μέσα σου πιο βαθιά,
Πιο ζεστή, πιο ρευστή,
Και τ’ ανείπωτα χάδια σε περιοχές
Που δε λέγονται, πιο δεκτικά-
Ω! γλυκιά γυναίκα ένιωσα μέσα σου το καυτό μεδούλι της φύσης.
Το επόμενο μεσημέρι οι νωπές αισθήσεις από το κορμί σου
Με δονούσαν ακόμα
Όσο κοίταζα την Κ. να κάθεται στο μπαλκόνι,
Μέσα η τηλεόραση να παίζει διαφημίσεις για αντηλιακά,
Για προστασία στον ήλιο από το μελάνωμα,
Για όζες στα νύχια, για κρέμες στους κάλους,
Καθόταν η Κ. στο μπαλκόνι με την φίλη της,
Κάπνιζαν, έπιναν καφέ
Κι εκείνο που με συγκινούσε δίπλα στη σκέψη σου
Ήταν η υποψία πως η Κ. ή μάλλον καλύτερα η φίλη της
Θα στρέψει προς το βλέμμα μου
Την κοντή λουλουδάτη εσθήτα που φοράει.
~
από τη συλλογή Το φόρεμα που αλλάζει, εκδ. Οδός Πανός, 2015
πηγή το ιστολόγιο μέλος του οποίου είναι ο ποιητής
από τη συλλογή Το φόρεμα που αλλάζει, εκδ. Οδός Πανός, 2015
πηγή το ιστολόγιο μέλος του οποίου είναι ο ποιητής
Ο Ιγνάτης Χουβαρδάς γεννήθηκε το 1965 στη Βέροια. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Α.Π.Θ. και εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Βιβλία του: Ποίηση: «Ροζ σκηνικά», (Βαλεντίνη, 1987), «Τα ποιήματα μιας αρσενικής πόρνης» (Βαλεντίνη, 1988), «Η αγρότισσα και άλλα ποιήματα» (Βαλεντίνη, 1992), «Η καρδιά των δρόμων» (Μπιλιέτο, 1995), «Η αναζήτηση της ομορφιάς» (τα τραμάκια, 1998), «Θερινό τετράδιο» (Οδός Πανός, 2010), «Το φόρεμα που αλλάζει» (Οδός Πανός, 2015). Συμμετοχή σε συλλογικό έργο: «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (Ενδυμίων, 2012). Πεζογραφία: «Η δουλειά μου ως γυμνό μοντέλο» (α΄ εκδ. Βαλεντίνη, 1988, β΄ εκδ. Οδός Πανός, 1999), «Να βάλεις την ομορφιά σπίτι σου, να ησυχάσεις» (Βαλεντίνη, 1990), «Τα φώτα της Λεμονιάς» (Βαλεντίνη 1993), «Υπόκλιση στον πειρασμό» (Οδός Πανός 2014), «Αγώνες ξιφομαχίας με ένα αγοροκόριτσο» (Οδός Πανός, 2017), «Καλοκαιρινός χάρτης της πόλης» (Οδός Πανός, 2018), «Αυτά που δεν πρέπει να ομολογήσεις» (Νησίδες, 2020). Δοκίμιο: «Στο ημίφως (Κείμενα αισθητικής, κριτικής, εξομολόγησης)» (Μπιλιέτο, 2020)