Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αντώνης Μπαλασόπουλος, «Ο τζίτζικας»

Από την σκοτεινή γη
στο πολλαπλασιασμένο επί πέντε
φως του Ιούλη, ο τζίτζικας
τρελαίνεται σαν τον δεσμώτη
της πλατωνικής σπηλιάς
που αντικρίζει τον ήλιο
πρώτη φορά. Η τρέλα του
είναι τραγούδι ως το θάνατο,
μια έκρηξη συχνοτήτων του σώματος
που προκαλεί η αιφνίδια συναίσθηση
της ύπαρξης, καθώς ο χρόνος όλος
—χρόνια ζωής αόρατης στης γης το υπόγειο—
συμπυκνώνεται κάτω απ’ την αμείλικτη
ακτινοβολία—500 εκατομμύρια μετρικοί
τόνοι υδρογόνου το δευτερόλεπτο—
που σπρώχνει την παλλόμενη μεμβράνη
ανάμεσα στο θώρακα και την κοιλιά
να πάλλεται με μανία ακαταπόνητη,
τέτοια που προσιδιάζει
—λέει ο Φαίδρος— σ’ εκείνες τις φλεγόμενες
οντότητες, που, απ’ την ίδια νύμφη εκκινώντας
γίνονται προφήτες, ιεροφάντες, εραστές
και ποιητές, κι έτσι πεθαίνοντας
ο τζίτζικας τρελός και σπασμένος
απ’ τον ήλιο αποκαλύπτει την κάποτε
ανθρώπινή του φύση, καθώς και την ατυχία
όσων εκπίπτουν στη δική του.
 
Ο Αντώνης Μπαλασόπουλος γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλική Λογοτεχνία και την Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στις ΗΠΑ. Από το 2001 εργάζεται, αρχικά ως Λέκτορας και τώρα ως Αναπληρωτής Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας, στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου ειδικεύεται στην λογοτεχνία της Ουτοπίας από την αρχαιότητα ως το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα,τη σχέση Ουτοπίας και μοντερνισμού, την πολιτική θεωρία, τη φιλοσοφία, και την κριτική θεωρία. Από τον Μάιο του 2019 είναι Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τίτλοι βιβλίων: Το βιβλίο των μικρών συλλογισμών (2011). Πολλαπλότητες του μηδενός (2020). Λευκό στο λευκό (2021). Ο κύβος και άλλες ιστορίες (2021).
 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης