Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αντώνης Μπαλασόπουλος, «Αριθμοί»

Η ζωή ξεκινά με ακέραιους:
δυο μάτια, μια θάλασσα
δέκα χάντρες στον άβακα.
Μόνη πράξη η πρόσθεση
μόνη ύλη το όμοιο,
και ο πλούτος ακόμα απλός.

Μα λαχτάρα γεννιέται στη γλώσσα
και μαζί η αφαίρεση,
κι απ’ το σώμα διαίρεση
που το άλλο γεννά.
Μια ρωγμή τον καθρέφτη
ραγίζει σε κλάσμα,
και ρητοί είναι πια οι αριθμοί.

Οι άρρητοι προκύπτουν κατόπι,
όταν σμίξουν τα δυο
που χωρίστηκαν,
μα της ένωσης ρίζα
δε βρουν. Πώς να πουν αυτό
που δε λέγεται; Την απλότητα
των δέκα δαχτύλων
και πάλι ποθούν.
Και χωρίζονται
πάλι, και σμίγουνε,
μα των κύκλων ο λόγος
δεν πειθαρχεί·
μακραίνει στο άπειρο,
φεύγει και χάνεται και
κανείς αριθμός να τον βρει
δεν αρκεί.

Και πληθαίνουν τα σύμβολα,
το ανόμοιο θάλλει· το ακέραιο
χάνεται και η σύνολη όψη
θολώνει κι αυτή. Αυτή είναι
θαρρώ η μέση περίοδος,
που εξαιτίας της μίξης της
όνομα φέρει μιγαδική.

Και στο τέλος τι μένει;
Ποιος ξέρει από τόσα διάφορα
τι γινόμενο ή πηλίκο θα βγει.
Στου καθρέφτη τ’ ατέρμονα είδωλ’
αβάπτιστοι βρίσκονται
άλλοι ακόμ’ αριθμοί.
 
Ο Αντώνης Μπαλασόπουλος γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλική Λογοτεχνία και την Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στις ΗΠΑ. Από το 2001 εργάζεται, αρχικά ως Λέκτορας και τώρα ως Αναπληρωτής Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας, στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου ειδικεύεται στην λογοτεχνία της Ουτοπίας από την αρχαιότητα ως το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα,τη σχέση Ουτοπίας και μοντερνισμού, την πολιτική θεωρία, τη φιλοσοφία, και την κριτική θεωρία. Από τον Μάιο του 2019 είναι Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τίτλοι βιβλίων: Το βιβλίο των μικρών συλλογισμών (2011). Πολλαπλότητες του μηδενός (2020). Λευκό στο λευκό (2021). Ο κύβος και άλλες ιστορίες (2021).
 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης