Τόσο πολύ υποφέραμε σήμερα που δεν μπορεί
παρά να δικαιωθούμε αύριο· θα βρεθούμε όλοι
αθώοι μπροστά στο δικαστήριο της αιωνιότητας
Μια μέρα ο πατέρας θα επιστρέψει
- να με θυμάσαι -
Θ’ ακουστεί η φωνή του από τις επάλξεις
των πύργων. Τότε θα δακρύσει διαβάζοντας
τα παλιά μου γραπτά και θ’ απαντήσει
σ’ όλες μου τις επιστολές στέλνοντας
από την απέναντι όχθη σκοτεινά τριαντάφυλλα.
~
από τη συλλογή Τα σκαλοπάτια της Οδησσού, Μικρή Άρκτος, 2012
πηγή
παρά να δικαιωθούμε αύριο· θα βρεθούμε όλοι
αθώοι μπροστά στο δικαστήριο της αιωνιότητας
Μια μέρα ο πατέρας θα επιστρέψει
- να με θυμάσαι -
Θ’ ακουστεί η φωνή του από τις επάλξεις
των πύργων. Τότε θα δακρύσει διαβάζοντας
τα παλιά μου γραπτά και θ’ απαντήσει
σ’ όλες μου τις επιστολές στέλνοντας
από την απέναντι όχθη σκοτεινά τριαντάφυλλα.
~
από τη συλλογή Τα σκαλοπάτια της Οδησσού, Μικρή Άρκτος, 2012
πηγή
Ο Σταμάτης Πολενάκης (εγγονός του σιφνιού γελοιογράφου Σταμάτη Πολενάκη) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και σπούδασε στο τμήμα Ισπανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης. Είναι ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα, και, κυρίως, από τον Richard Pierce. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Εργογραφία: Ποίηση: Το χέρι του χρόνου (Όμβρος, 2002). Τα γαλάζια άλογα του Φραντς Μαρκ (Οδός Πανός, 2006), Νοτρ Νταμ (Οδός Πανός, 2008). Τα σκαλοπάτια της Οδησσού (Μικρή Άρκτος, 2012). Η ένδοξη πέτρα (Μικρή Άρκτος, 2014). Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες (Μικρή Άρκτος, 2016), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης, από κοινού με τη συλλογή "Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης" της Χλόης Κουτσουμπέλη, και με το βραβείο ποίησης του περιοδικού "Ο Αναγνώστης", 2017. Η πάλη με τον Άγγελο (Ενύπνιο, 2020). Θέατρο: Βερολίνο (Αιγόκερως, 2010).
