Σχεδόν κόντευα ν' αλλάξω δέρμα
-μου συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά-
όταν τα μάτια της με είδαν
από έν' άλλο πρόσωπο
Εγώ πια σπάνια πιστεύω στα δικά μου
έτσι καταφέρνω κι επιζώ
την κοίταζα λοιπόν με οίκτο
σαν κάτι πού από στιγμή σε στιγμή θα διαλυθεί
Περνούσε η ώρα τίποτα δε γινόταν
-μου συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά-
όταν τα μάτια της με είδαν
από έν' άλλο πρόσωπο
Εγώ πια σπάνια πιστεύω στα δικά μου
έτσι καταφέρνω κι επιζώ
την κοίταζα λοιπόν με οίκτο
σαν κάτι πού από στιγμή σε στιγμή θα διαλυθεί
Περνούσε η ώρα τίποτα δε γινόταν
Ο Γιάννης Τζανετάκης είναι συνδημιουργός και σύμβουλος έκδοσης του Andro. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1956. Σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες. Άρχισε να δημοσιογραφεί το 1988. Αρχισυντάκτης στο Αθηνόραμα, διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό ΕΥ και έως τον Οκτώβριο του 2012 διευθυντής σύνταξης στο STATUS. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993. Το 2002 κυκλοφόρησε στα σουηδικά μια επιλογή από το έργο του σε μετάφραση Γιαν Χένρικ Σβαν και Μαργαρίτας Μέλμπεργκ, με τίτλο Allt är väg (Όλα είναι δρόμος), στίχος του που το 1998 τιτλοφόρησε μια ταινία του Παντελή Βούλγαρη. Ποίησή του έχει επίσης μεταφραστεί σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες. Εξακολουθεί πάντα να παίρνει τη ζωή για σινεμά και πιστεύει βαθύτατα ότι –όπως το έθεσε ο Μπέργκμαν‒ χρειάζεται ταλέντο για να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Εργογραφία: Μούμιες στην πανσέληνο (1978). Απανθράκωση (1983). Όσο ακούω σε χρώμα (Πλέθρον 1985). Τα ζώα της Κυριακής (1996). Το δέντρο (1988 / Β΄έκδοση Καστανιώτης 1996). Με φώτα ερήμου (Καστανιώτης 1992 / Γαβριηλίδης 2002). Ονείρου έρως (Καστανιώτης 1995 / Β' έκδοση Καστανιώτης 1999). Στο νήπιο με στυλό (Καστανιώτης 1998). Βίος Βαθύς (Κέδρος 2004). Θαμπή πατίνα (Πόλις, Νοέμβριος 2017, Β' έκδοση Δεκέμβριος 2017). Το τελευταίο του βιβλίο «Θαμπή πατίνα» τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του «Αναγνώστη» 2018.