Καθώς σκύβω δίπλα στη φωτιά
μες στο καπνισμένο δωμάτιο
τα ρούχα των περαστικών που φαντάζομαι
μυρίζουν κρεμμύδι και βρεγμένο ξύλο
Είναι μια τρύπα που μέσα της ακινητοποιείται η σκόνη
και ξεχνιέμαι στον ουράνιο θόλο
Σαλεύει η μούχλα του τοίχου
Μόνο ο χειμώνας ταιριάζει σ’ αυτόν τον τόπο
και συντονίζομαι με το αντικείμενό μου
Φυλάω στα μάτια μου τον παλμό του
Νομίζω ότι βυθίζομαι και ότι
δεν υπάρχω.
μες στο καπνισμένο δωμάτιο
τα ρούχα των περαστικών που φαντάζομαι
μυρίζουν κρεμμύδι και βρεγμένο ξύλο
Είναι μια τρύπα που μέσα της ακινητοποιείται η σκόνη
και ξεχνιέμαι στον ουράνιο θόλο
Σαλεύει η μούχλα του τοίχου
Μόνο ο χειμώνας ταιριάζει σ’ αυτόν τον τόπο
και συντονίζομαι με το αντικείμενό μου
Φυλάω στα μάτια μου τον παλμό του
Νομίζω ότι βυθίζομαι και ότι
δεν υπάρχω.
Ο Χρήστος Κολτσίδας γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1991. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Τίτλοι βιβλίων: Τα ορεινά (Μελάνι, 2015 - Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2016). Βροχή περασμένη (Μελάνι, 2020)